Recensie: Kashmere Hakim – The Hillsinger

kashmere pola thumb4

De titel van deze EP, The Hillsinger, komt van de bijnaam van Kashmere Hakim. Zijn liedjes roepen namelijk beelden op van groene Schotse heuvels waar je heerlijk op je rug in het gras de rustgevende muziek tot je kan nemen. Aan zijn naam is echter af te lezen dat de roots van Kashmere verre van Schots zijn.

De roots van (de ouders) van Kasmere Hakim liggen in Marrakech en deze klinken niet in de muziek,maar wel in de teksten door. Zijn nummers zijn voor een deel autobiografisch en handelen over het leven van ouders en grootouders. Titels als Foreign Worker en Grantparent’s House zeggen daarbij al heel veel. Je moet wel goed gaan zitten om de ingetogen zang goed te verstaan, maar wie de moeite neemt hoort dat Kashmere Hakim een geboren verteller is die zich zelfs durft te wagen aan het klassieke (folk)verhaal van de reus John Henry met zijn hamer.

Eigen beheer

Muzikaal gezien klinkt Kashmere Hakim als een goede mix van de oude Bob Dylan en vooral Nick Drake. Luister maar naar het samenspel tussen gitaar en viool in Angels of Grandparent’s House. Als je dit allemaal bij elkaar optelt is het eigenlijk heel vreemd dat The Hillsinger EP door Kashmere Hakim in eigen beheer is uitgegeven. Platenmaatschappijen zouden er verstandig aan doen om hem zo snel mogelijk te tekenen. Regel vervolgens een optreden bij DWDD en je hebt een nieuwe ster in huis!

Tot die tijd draaien wij nog een paar keer deze EP.