OnePlus is al een paar jaar niet meer alleen de kleine strijder die de giganten aankan. Inmiddels is het merk zelf de gigant geworden. De fantastische OnePlus 9 Pro van afgelopen jaar bewees dat wel, terwijl het met zijn Nord-lijn het lagere segment dekt. De 2022 upgrade in de vorm van de OnePlus 10 Pro is een stap voorwaarts op veel vlakken, maar voelt toch wat dubbel.
Kort samengevat vinden we de spec bump, die we bij de andere grote flagships zien zoals de Oppo Find X5 Pro en Samsung Galaxy S22 lijn zien: de nieuwste Snapdragon 8 Gen-1 processor, 12 GB aan RAM, 256 GB niet uitbreidbare opslag en een prachtig scherm met adaptieve 120Hz refreshrate. Sinds vorig jaar staat bij OnePlus de samenwerking met cameramerk Hasselblad centraal en dus verwachtte ik grote stappen op het gebied van de camera’s. De verbetering is er op plekken absoluut, maar toch ging dit niet helemaal op zoals ik had gehoopt.
Tweede generatie Hasselblad
Optisch springt het toestel eruit met het flinke, vierkante camera-eiland aan de achterzijde van de Volcanic Black en Emerald Green uitvoeringen. De vier cirkels huizen ditmaal slechts drie camera’s, waarbij minder nuttige toevoegingen zoals een monochrome of lage kwaliteit macro camera achterwege zijn gelaten; uiteraard fantastisch dat er geluisterd wordt en absoluut geen gemis. De hoofdcamera is in essentie dezelfde 48MP camera met de uitstekende IMX789 sensor van Sony, gekoppeld met een fraaie lens en goede software die allround uitstekende foto’s maakt. Hier heeft Hasselblad degelijke invloed gehad in de kleurwaarden waardoor foto’s met van OnePlus 10 een mooie balans hebben tussen het heel natuurlijke van de iPhone en het extreem verzadigde van Samsung. Wel vond ik dat op moment de post-processing iets te hard zijn best deed en op plaatsen overbelichtte, wat tot nu toe iedere telefoon nog steeds doet in bepaalde situaties zoals met volle zon. Ook de – al jaren extreem sterke – nachtmodus heeft hier een handje van waardoor je scene uitstekend belicht lijkt, maar je de pracht van een nachtscene niet echt meer kunt fotograferen tenzij je in de handmatige settings duikt.
Ultra, Ultra Wide
De nieuwe wow factor van het toestel moet de 150 graden Ultrawide zijn, welke meer op de foto krijgt dan iedere andere telefoon op de markt. Vorig jaar maakte de OnePlus 9 Pro nog enorme indruk met alleen al 123 graden, maar deze deed twee andere dingen die van groot belang waren. Als eerste was er de free-form lens, die er voor zorgde dat het beeld niet vervormde langs de rand. Zo bleven muren en bomen aan de buitenzijde van de foto recht, gelijk zoals Apple met zijn iPhone doet, wat tot realistische shots leidt. De OnePlus 10 Pro doet dit niet, waarschijnlijk om die enorme field of view te bereiken, met als resultaat een haast fisheye lens effect en de wereld die wel degelijk bol komt te staan. Op zichzelf niet slecht, je kunt er zelfs artistiek mee spelen, maar voor de momenten dat ik een ultra wide foto wil maken – pakte dit niet uit zoals ik het beeld voor ogen had.
Wisselingen
Ook anders is de switch van sensor voor deze 50MP Ultra Wide, waarbij de Sony IMX766 is ingeruild voor de Samsung ISOCELL JN1. Het verschil hierin is vooral merkbaar, wanneer je wisselt tussen de twee camera’s in zwak licht. Je merkt dan dat de post-processing dit gemis moet rechtbrijen foto’s velen malen donkerder blijven. Daarbij missen ze ook een hoop detail, wat duidelijk wordt als je de foto’s van mijn hond Charlie op de slaapbank vergelijkt. De algehele impressie is hetzelfde, maar zoom je in op de hond zelf dan zie je een hoop artifacting die de hoofdsensor niet heeft – en ja, dit is een 50MP foto. Om het trio uit te ronden is er de verdienstelijke 8MP Telefoto lens die een 3,3x magnificatie heeft voor alles wat verder weg is. Hiermee doet OnePlus het (nog steeds) een tikje beter dan de meesten, maar legt het af tegen de zoom kampioen Samsung Galaxy S22 Ultra. Interessanter is dat al deze camera’s 10 Bit kunnen fotograferen en dus het volste kleurenspectrum kunnen tonen. De optie om Macro foto’s te nemen, waar de OnePlus 8 echt in uitblonk door de ultra wide te gebruiken, is volledig afwezig in de OnePlus 10 Pro.
Goede dingen die blijven en stappen vooruit!
Op camera gebied is het dus niet alleen maar vooruitgang, maar waar dat zeker niet voor geldt is de overige ervaring van dit toestel. Ten eerste voelt het toestel top, met een vingerafdruk proof achterzijde gemaakt van Gorilla Glass Victus wat supersterk is. Overigens rockte ik de volledige tijd de fantastische Quantum Photography case om mijn toestel tegen vallen en kinderhanden te beschermen. Het QHD+ Amoled scherm is prachtig en in te stellen op deze hoge resolutie of FHD+ voor een betere batterij duur. Die batterij is vergroot naar 5000 mAh, waardoor ik de telefoon nooit plat kreeg in een dag en ook als je dat wel lukt heb je met de 80W (!) SuperVOOC charger dit zo opgelost. In 15 minuten heb je genoeg om de dag door te komen de volle batterij is met een half uurtje gerealiseerd. Daarbij ondersteunt het dezelfde 50W wireless charging van de OnePlus 9 Pro, wat ik dagelijks gebruik aan mijn bureau. Bedenk ook dat het tegenwoordig bijzonder is dat deze oplader in de doos meegeleverd wordt, in tegenstelling tot zijn concurrenten. Net zoals ik bij de Nord CE 2 5G al melde is de fraaie Warp Charger van OnePlus historie en krijg je nu de minder mooie, bulky SuperVOOC lader van Oppo met een USB-A naar C kabel. Ik houd daarbij nog altijd van de notificatie slider die aanwezig is, waarmee ik mijn telefoon stil kan krijgen zonder hem uit m’n broekzak te halen.
…maar ook weer terug
OnePlus heeft daarbij eindelijk Android 12 onder de knie en lanceert het toestel met versie 12.1 van hun eigen Oxygen OS, wat snel en voornamelijk stabiel voelt. Het mist helaas coole dingen als de kleuraanpassing op basis van je achtergrond, maar andere verbeteringen zoals de Picture in Picture modus zijn er wel en dat is voor iemand als mij een hele grote pré! OnePlus zijn eigen shelf pull down menu voor widgets en notificaties gebruikte ik in het verleden wel voor het vinden van mijn parkeerplaats en dergelijke, maar is door de plaatsing onder rechterbovenzijde nu een hindering. Vaker gebruik ik namelijk de standaard Android notification tray, maar deze wordt geforceerd onder de linkerbovenhoek, waar ik als rechtshandige niet makkelijk bij kwam. Dit is echter uit te schakelen, maar zo mis je wel weer een feature. Ik zei overigens voornamelijk stabiel omdat ik geregeld een paar keer moest drukken voor de camera lanceerde of het scherm aan ging zodat ik hem kon ontgrendelen – erg vervelend wanneer je telefoon rinkelt. Dit zijn zaken die met updates te verbeteren zijn, maar op het moment te alom aanwezig om niet te benoemen.
Conclusie
De OnePlus 10 Pro is op vlakken een stap vooruit en op andere juist weer terug ten opzichte van zijn voorganger. Het toestel voelt geweldig aan en is razendsnel: zo kan de nieuwe generatie Snapdragon alles aan wat je hem toegooit terwijl hij koel blijft en heb je met 12GB aan RAM meer geheugen dan je ooit nodig hebt. Het scherm is prachtig en voelt met de 120Hz rate heerlijk aan, wat door te wisselen tussen 1hz en het maximale het meeste uit de gigantische batterij haalt. De OnePlus hoeksteen van snelladen vindt een nieuwe extreme in deze telefoon en ook draadloos laden wordt niet overgeslagen. De stap naar Android 12 is gewaardeerd al heeft het zijn issues en de camera’s zijn hit miss. De 150 graden Ultra Wide is uniek, maar ik prefereer die van de 9 Pro vanwege de bolling aan de zijden en omdat deze beter presteerde in zwak licht. De hoofdcamera is onveranderd en dankzij de Hasselblad-samenwerking zeer efficiënt in het schieten van een snelle, mooie foto met een goed kleurprofiel. De OnePlus 10 voelt hiermee wat dubbel, maar is zeker met de nieuwe lagere prijs zeker aan te raden.
Sander Noordijk
De volgende foto’s zijn gemaakt met de OnePlus 10 Pro.
