Devendra Banhart is al lang niet meer het freakfolk-wonderkind van vroeger. De hippie met lang haar en baard en een flinke dosis tie-dye ziet er nu meer uit als een hippe aardrijskundeleraar.
En waar hij zijn concerten vroeger grotendeels zittend en akoestisch uitvoerde, is een Devandra Banhart concert tegenwoordig toch meer een rockshow geworden, al is het dan wel rock met invloeden van blues, 60’s gitaarpop, latin, folk en zelfs calypso.
Carmensita
Deze combinatie zorgt in Paradiso voor een swingende en dansbare set, en dansen blijkt ook waar een groot deel van het, overwegend vrouwelijke, publiek voor gekomen is. Zo zeer zelfs dat de ingetogen en solo gebrachte liedjes aan het einde van de reguliere set door het uitbundige publiek niet echt geaccepteerd worden. Vooraan wordt gejoeld en geklapt tijdens het rustige Little Yellow Spider. Devendra kan er wel om lachen, mompelt iets over een interventie en probeert het nummer te veranderen tot een meer up-tempo pop liedje. Hij heeft daar duidelijk plezier in. Het is dan ook jammer dat ondanks dit spelplezier Banhart het al na een redelijke korte set voor gezien houdt. Hij komt nog even terug met band voor een opzwepende versie van Carmensita, maar daarna houdt hij het voor gezien en laat hij een publiek achter dat graag nog even door had willen dansen.
