Van Sunn O))) naar So You Think You Can Dance tijdens een concert. The Knife bewijst dat het mogelijk is. Wat begon als een duistere, experimentele show eindige als knullige camp die de bezoeker vol twijfel achterliet. Wat probeerde de band ons nu precies duidelijk te maken? Een reconstructie.
Proef op de som
Voor het concert had ik me wat in zitten lezen. Hoe waren de reacties van pers en publiek op de eerdere shows van The Knife. Ik weet nog wel dat ik het concert van The Knife in Paradiso ten tijde van het album Silent Shout indrukwekkend goed vond, maar de band is inmiddels een andere muzikale weg ingeslagen. Shaking The Habitual is een heel andere categorie dan de voorgangers. Wat voor show daar nu bij past, daar kon ik me geen voorstelling van maken. Zoeken op internet gaf ook geen uitsluitsel. De Humo was bijvoorbeeld laaiend enthousiast over het concert in Brussel, terwijl fans op last.fm aangaven zich bekocht en besodemieterd te voelen. Tijd om zelf maar de proef op de som te nemen.
De avond begon al anders dan anders met een voorprogramma/opwarmact die aan de zijkant van de zaal het publiek probeerde over te halen tot het maken van synchrone danspasjes en het roepen van kreten. En dat pakte heel goed uit. Op de muziek van oa The Rapture en Goldfrapp kwamen heel veel mensen enthousiast in beweging. Toen deze act klaar was ging het licht uit in de zaal en gebeurde er…. niets. Pas na 5 minuten kwam de band op en begon de muziek.
Instrumenten
In een dik rookgordijn waren wat figuren gewaden met capuchons op te ontwaren. Met behulp van vreemd ogende muziekinstrumenten wisten ze een muur van geluid neer te zetten waarbij vooral de bassen overal doorheen sneden. Een sterk en mysterieus begin dat qua sound en podiumpresentatie wel wat weg had van Sunn O))). Toen langzaam de rook een beetje optrok werd een volledige band zichtbaar, maar al snel gebeurde iets vreemds. Steeds meer bandleden liepen weg van hun instrument en begonnen te dansen terwijl de muziek gewoon doorging. Meteen komen vragen op als: waar komt de muziek vandaan? Zijn het wel echte instrumenten? Zijn dit wel muzikanten? Waar zit ik naar te kijken?
De muzikanten waren dus opeens dansers geworden. De donkere pij ging uit en de groep op het podium hees zich in glitterpakjes om zich al dansend door de volgende paar nummer heen te werken. Daarbij was eigenlijk geen serieuze muzikant op het podium te zien. De danspasjes werken in eerste instantie overigens wel aanstekelijk. Het publiek reageert lacherig en geeft zich over aan deze show die opeens heel camp aandoet.
Setlist
Alleen dan is na een paar nummers het verrassingseffect wel weg. Als de dansers opeens weer hun instrumenten pakken valt je op dat werkelijk alles aan deze show nep is. Zijn de mensen van The Knife zelf eigenlijk wel aanwezig? Gelukkig is de muziek (die dus op tape staat) wel hard en dwingend. De setlist bestaat voornamelijk uit nieuwe nummers die ontdaan zijn van moeilijke intro’s en outro’s en vooral uit zeer dansbare beats en ritmes zijn opgebouwd. Maar toch begint het te knagen. Even is er een opleving als halverwege opeens One Hit van het album Silent Shout voorbijkomt, maar al snel is de show meer van het zelfde en is er te weinig afwisseling of sprake van echte verrassingen. Pas tijdens het allerlaatste nummer, het titelnummer van Silent Shout, weet de brute lichtshow nog even te overtuigen, maar wat mij betreft mocht de show al ruim daarvoor afgelopen zijn. Zeker als zelfs op een gegeven moment de muziek doorspeelt terwijl het podium helemaal leeg blijft. Is dat een statement of is dat minachting?
The Knife zal ongetwijfeld een bedoeling hebben met deze show, maar deze is me helaas niet duidelijk. Ja, er zijn heden ten dage genoeg acts die playbacken of alles al in de computer hebben staan. Het kan best zijn dat dit een aanklacht tegen deze wegwerpcultuur is, maar laat dan ook zien hoe het wel moet. Waarschijnlijk weet ik over een paar dagen nog steeds niet waar ik naar heb zitten kijken en luisteren en zal deze show me nog lang heugen, maar goed was het absoluut niet. Er is maar 1 conclusie mogelijk: The Knife stelde teleur met een raar optreden. Ik kan er met de allerbeste bedoelingen echt niets anders van maken.