Bij sommige films weet je van te voren niet echt wat je kunt verwachten. Barbie is daarvan een heel goed voorbeeld. Op het eerste gezicht lijkt het vooral een zeer commerciële franchise om meer speelgoed te verkopen, maar het feit dat Greta Gerwig en Noah Baumbach verantwoordelijk zijn voor het verhaal en de regie doet toch anders vermoeden.
Aan alles merk je dat het tweetal veel plezier heeft gehad in het bedenken en maken van de film. Dat begint bijvoorbeeld al met een proloog die vol zit met verwijzingen naar 2001: A Space Odyssey van Stanley Kubrick. Al snel daarna kom je als kijker in de mierzoete wereld terecht waar Barbie woont. Hierbij is goed gelet op de details. Bijvoorbeeld dat er geen water uit de douche komt of dat Barbie nooit de trap neemt. Net als bij het echte speelgoed.
Het verhaal komt op gang als Barbie (Margot Robbie) plots aan de dood moet denken en cellulitis krijgt. Dat hoort niet. Gelukkig is er een plek in Barbieland voor dingen die niet horen. Daar krijgt Barbie te horen dat ze op zoek moet naar degene die met haar speelt in de echte wereld. Alleen zo kan ze de problemen oplossen. Bij haar tocht naar de echte wereld ontdekt ze dat een verliefde Ken (Ryan Gosling) mee is als verstekeling.
Stof tot nadenken
Eenmaal in de echte wereld ontdekken de twee dat deze behoorlijk anders is dan de Barbiewereld. Vooral Ken komt erachter dat de verhouding tussen mannen en vrouwen nogal anders ligt dan bij hem thuis. Met deze verhaallijn ontstaat de belangrijkste boodschap die Gerwig en Baumbach aan het bioscooppubliek willen meegeven. Iedereen die plat vermaak verwacht krijgt plots stof tot nadenken voorgeschoteld. In de wereld van Barbie zijn vrouwen president of Nobelprijswinnaar, maar in de echte wereld liggen zaken complexer en hebben mannen het vooral voor het zeggen.
De boodschap in de film is sterk en zorgt voor een aangename verrassing. Ook het oog voor detail is geniaal, maar op andere momenten is Barbie ook wel eens te chaotisch. Zo begrijpen we weinig van de vreemde gang van zaken in het hoofdkantoor van Mattel en zitten musical-achtige scenes die echte spanning in de finale in de weg. Toch weet Barbie op heel veel vlakken onze verwachtingen te overtreffen. In plaats van voor een snelle cash grab te gaan en een suffe film met Barbies te brengen is er gekozen voor een strijd tegen het patriarchaat en heel veel intelligente grappen. Dat Barbie maar een grote hit mag worden.
