Het eerste dat opvalt aan Mortal Engines is dat de naam van de producer belangrijker is dan die van de regisseur. De film is namelijk het nieuwste project van Peter Jackson, die het regisseren overliet aan nieuwkomer Christian Rivers.
Ondanks deze uitbesteding van een deel van het werk merk je aan alles dat Mortal Engines een typisch werk van Peter Jackson is. Alle klassieke ingrediënten zijn aanwezig: een overweldigende fantasiewereld, spectaculaire actiescènes en een doodgewone jongen die een held blijkt te zijn. Ook is deze film(reeks) gebaseerd op een populaire boekenserie. Het verhaal speelt in de verre toekomst. De wereld zoals we die kennen is verwoest door een nucleaire oorlog en de overgebleven mensen wonen grofweg verdeeld over twee plekken. In het Oosten woont men veilig achter een grote en sterke muur en in het Westen zijn er rijdende steden die zich steeds verplaatsen en elkaar bevechten.
Centraal in dit verhaal staat Londen. De stad zoals we die nu kennen is bij elkaar geraapt, op elkaar gestapeld en voorzien van wielen en wapens. Bovenop prijkt fier St Paul’s Cathedral. Daarin werk Thaddeus Valentine (Hugo Weaving) aan een geheim project. Aan het begin van de film maken we kennis met hem, zijn dochter, een jonge museummedewerker en de jonge Hester Shaw. Zij probeert Valentine neer te steken met een mes. Dit mislukt en op de vlucht raakt museummedewerker Tom Natsworthy plots betrokken bij het verhaal.
Dubbele agenda
Zo komen we in de loop van de film achter de reden voor Hester’s aanslag, de dubbele agenda van Thaddeus Valentine en de keuzes die zijn dochter moet maken. Voorzien van heel veel spektakel en een bonte stoet personages ontpopt Mortal Engines zich tot een klassieke blockbuster. Verwacht dus geen spetterend acteerwerk of slimme dialogen, maar focus je op het overdonderende beeld en geluid (waaronder de bombastische soundtrack van Tom Holkenborg).
Het team achter de film heeft er alles aan gedaan om de kijker mee te nemen naar een post-apocalyptische wereld, die totaal anders is dan de onze, maar wel heel veel herkenbare elementen bevat. Eén van de sterkste punten is dan ook de manier waarop het nieuwe Londen is vormgegeven. Aan de andere kant zijn er ook een aantal zaken die niet helemaal uit de verf komen. Ik noemde al het acteerwerk, maar ook de verhaallijn rondom Shrike.
Tool
Deze Shrike is half robot en half mens en zit ook achter Hester Shaw aan. Thaddeus Valentine kan hem daarom goed gebruiken. De scènes met hem zien er cool uit en doen in sommige gevallen denken aan de video’s die Adam Jones voor de band Tool maakte. Helaas is zijn verhaallijn niet heel geloofwaardig en het einde te abrupt. Dat probleem doet zich wel vaker voor bij nieuwe personages. Hierdoor is de uiteindelijke score voor de film een matige voldoende. Mortal Engines heeft de potentie om een interessante filmreeks te worden, maar is nog lang niet zo episch als Lord of the Rings.
Omdat de film het vooral moet hebben van het (audio)visuele geweld is het de moeite waard om Mortal Engines in een goede bioscoopzaal te zien. Ik zag hem in de vernieuwde IMAX-zaal van Pathé Arena. Het enorme beeldscherm, de laserprojectie en het 12-kanaalsgeluid zorgen ervoor dat de film zomaar een puntje extra scoort.
