De Vlaamse band Fixkes presenteerde in de nieuwe zaal van Paradiso in Amsterdam Noord hun derde album Weeral Halfacht.
De band Fixkes uit het Vlaamse Stabroek droeg jaren een zware last met zich mee: met hun allereerste single Kvraagetaan scoorden ze direct een nummer 1-hit in België. Op die plek bleven ze vervolgens 16 weken staan. Iets dat ze daarna nooit meer hebben kunnen evenaren. Je kunt je voorstellen dat zoiets best aan je knaagt. Gelukkig lijken ze die last met hun derde album voor een groot deel kwijt te zijn.
Geniale teksten
Op Weeral Halfacht lijkt de band zich opnieuw uitgevonden te hebben en hebben ze naar mijn mening hun beste album afgeleverd. Het geluid van de band is steviger geworden en doet mij regelmatig denken aan bands als Weezer en Pavement, maar wat gebleven is zijn de geniale teksten. Fixkes blinkt uit in liedjes over kwetsbaarheid. De teksten zijn eerlijk en herkenbaar. De Vlaamse tongval en de typische uitdrukkingen en woorden maken dat zelfs nog mooier. In Amsterdam komen al deze liedjes voorbij. Zowel die van hun nieuwe album als de klassiekers uit de catalogus van Fixkes.
Tijdens de albumpresentatie rijgt de band het ene mooie nummer aan de ander. Soms is een liedje mooi van kwetsbaarheid (Nooit niks, Ongelukkig) en andere keer zit het juist weer vol humor (Dorpsstraat, Buitenmens), maar Fixkes is op zijn best als de melancholie komt kijken. Hoogtepunt van het concert en het album is het indrukwekkende Misschien is ’t de regen met een treurige tekst en een heel lang instrumentaal middenstuk. Alleen al vanwege dat nummer moet je eens naar het nieuwe album luisteren.