In de wereld van muziek verandert momenteel zo veel, dat het moeilijk in te schatten is welke artiest nu een ster gaat worden en welke niet.
Zo is Arcade Fire bijvoorbeeld zo groot dat ze in uitverkochte sporthallen optreden, terwijl Okkervil River in een voor een derde gevuld Paradiso staat. En dat terwijl de bands muzikaal niet voor elkaar onderdoen. Zeker live niet, dat bewees Okkervil River zondagavond.
Met inmiddels een flinke catalogus op zak, kan de band met gemak het publiek een set met alleen maar goede nummers voorschotelen, waarbij de nadruk ligt op het laatste album I Am Very Far. Deze nummers konden wel eens een nieuwe weg voor Okkervil River inslaan. Live hebben ze namelijk meer dynamiek en diepgang dan de oudere. Dat was aan het begin al meteen duidelijk bij White Shadow Waltz met de manische drumpartijen, en de stevig rockende nummers als Rider en The Valley. Tegelijkertijd is de band ook groovy geworden met nummers als Piratess en Your Past Life as a Blast. Bij die laatste klonk de band zelfs zo exotisch en swingend als Vampire Weekend in hun betere nummers. Er werd steeds wilder gedanst op de eerste rijen, waarbij opviel dat daarbij de dames in de meerderheid waren.
Muisstil
Ondanks dat de liedjes van Okkervil River niet over één kop en één staart beschikken, maar vaak meerdere (het publiek klapte vaak al halverwege het nummer), klonk de band toegankelijker dan ooit. Elk liedje heeft een herkenbaar stuk (de ene keer een zanglijn, dan weer een melodie) en als een nummer af en toe ontspoorde dan leidde zanger Will Sheff het nummer altijd weer terug naar een herkenbaar punt. Juist die dynamiek en afwisseling is een sterk punt van de liveshow van Okkervil River. Een keer maakte men daar een uitzondering op toen Will Sheff het prachtige A Stone solo uitvoerde op zijn akoestische gitaar. Binnen no time had hij Paradiso muisstil.
Ook het ingetogen A Girl in Port (misschien wel het mooiste nummer van de band) dat een countrytintje kreeg door de mandoline en de meezinger John Allyn Smith Sails imponeerden. Daarna kon de band de show op simpele wijze succesvol afronden door met hun bekendste en meest swingende nummers af te sluiten. Naast de huidige single Wake and Be Fine en het opzwepende Our Life Is Not A Movie Or Maybe was er vooral een glansrol voor Lost Coastlines. Dit nummer is door iedereen simpel mee te zingen, waardoor het wat ons betreft wel een grote hit op de zomerfestivals mag worden.
