Recensie: Okkervil River, Bitterzoet Amsterdam

okkervil river bitterzoet amsterdam

Het blijft verbazingwekkend in wat voor kleine zaaltjes Okkervil River speelt. De band krijgt al jarenlang goede kritieken voor zowel hun albums als optredens, maar weet dat niet om te zetten naar bijvoorbeeld een uitverkocht Paradiso.

In plaats daarvan vult de band net aan de Bitterzoet. Leuk voor de fan om de band van zo dichtbij te zien, maar je gunt dit soort mooie muziek een groter publiek.De band lijkt er overigens niet mee te zitten. Zanger Will Sheff prijst regelmatig de bijzondere locatie en (belangrijker nog) is energieker en enthousiaster dan ik hem ooit zag.

Het concert stond natuurlijk voor een groot deel in het teken van het onlangs verschenen album The Silver Gymnasium. De show opende dan ook met het eerste nummer van het album It Was My Season met zijn opvallend aanwezige piano. Ik zei het al eerder: het enthousiasme van Will Sheff viel op. Hij zocht constant de interactie met het publiek, maar ook de manier waarop hij experimenteerde met geluidseffecten op zijn zang. Iedere seconde zat vol met passie en gedrevenheid. Dat leverde in combinatie met de sterke setlist dat de band de zaal steeds meer met zich mee kreeg. Aan het begin waren het de hardcore fans die zongen en dansten, maar aan het einde klapte iedereen in de Bitterzoet mee.

Trompet

De muzikale hoogtepunten werden natuurlijk voor het einde bewaard, maar halverwege kwam er al een heerlijk stevige versie van The Valley voorbij waarbij de band haast klonk als Queens of the Stone Age. Daartegenover stonden ook ingetogen nummer als een akoestische versie van Red, van het eerste album. Het echte spektakel zat aan het einde. In de toegift was er (mijn favoriete nummer) A Girl in Port waarin de bassist trompet speelde en uitsmijter Unless It Kicks.

Van alle shows van Okkervil River die ik de afgelopen jaren heb gezien was dit de beste. Het enthousiasme was opvallend, alsof Will Sheff wilde laten zien dat hij er met dit album en deze tour nog harder voor gaat dan voorheen. De band is ook onder leiding van producer John Agnello een iets andere weg ingeslagen en de intelligente indiepop heeft flink wat invloeden van radiopop/rock uit de jaren 80 meekregen. Geef deze band een gunstig tijdstip op een een festival komende zomer en ze spelen iedereen plat