Vanaf vandaag draait het zevende deel van Star Wars in de bioscoop. Nu kom je eindelijk te weten wat er allemaal is gebeurd is na Return of the Jedi.
Zelf vind ik de originele trilogie van Star Wars geweldig en de drie films die daarop volgde maar matig met flink wat irritante elementen. Helemaal gerust was ik dus niet op wat Disney en J.J. Abrams mij voor gingen schotelen. Gelukkig had ik tijdens het kijken naar de film al heel snel door dat alle zorgen voor niets waren. The Force Awakens mag zich een echte Star Wars-film noemen en overklast Episode I t/m III met gemak.
Al meteen tijdens het verschijnen van de kenmerkende scrollende tekst begreep ik wat ik een beetje van de film kon verwachten. Daarna volgde een spectaculair intro en de kennismaking met de belangrijkste spelers. Je hebt vast wel begrepen dat een aantal bekende gezichten uit eerdere films meedoen (dat vind ik geen spoiler). Het was erg fijn om deze personages na heel lange tijd weer terug te zien, maar ook de nieuwe helden zijn dik in orde. En natuurlijk zijn er ook weer wat slechteriken aanwezig.
J.J. Abrams heeft heel knap het evenwicht gevonden tussen een spannende blockbuster, de voortzetting van een epos en de humoristische en vreemde wezens die we kennen van George Lucas. Het duidelijk te zien dat Abrams in de eerste plaats een fan is die zo goed mogelijk het epos voort wil zetten. Het verhaal is redelijk simpel, met hier en daar een plottwist, zodat je je helemaal kunt focussen op de actie, de nieuwe werelden en de personages.
Opvallend is de diversiteit in de film. Er is bewust gekozen afgestapt van het feit dat een actieheld in een blockbuster altijd een blanke man is. Een gedurfde keuze die goed uitpakt. Nieuwkomers Daisy Ridley en John Boyega zijn overtuigend en een welkome aanvulling op de bekende helden uit Star Wars.
Star Wars: The Force Awakens is een geweldige voortzetting van de originele trilogie en spoelt de vieze smaak van de flauwe prequels met politiek geneuzel, overdreven verhaallijnen en Jar Jar Binks weg. J.J. Abrams zorgt dat veel fans van het eerste uur de oude liefde weer zien opbloeien en zal tegelijkertijd ook heel veel nieuwe fans maken. Het verhaal heeft niet veel om het lijf, maar alles daaromheen compenseert dat ruimschoots en het einde maakt mij hongerig naar de volgende film.
Dolby Cinema
Ik had het genoegen om deze film te zien in de Dolby Cinema-zaal van JT Hilversum. Van dit soort zalen zijn er maar 12 op de wereld waarvan 1 in Eindhoven en 5 in de VS. In deze zaal is alles tot in het kleinste detail geperfectioneerd. Dat zit in kleine dingen als gedimde nooduitgangbordjes tot grote zaken als het scherpste beeld ter wereld en een enorm speakersysteem voor rondom geluid.
Bijzonder is dat Dolby al tijdens het produceren van de film samen met de regisseur kijkt hoe de film het beste tot zijn recht komt in de bioscoop. Je kunt dus wel stellen dat echte fans van Star Wars (en de allerbeste technieken) de film moeten gaan zien in Hilversum of Eindhoven. Ik zag trouwens de film ook in gewoon 2D omdat ik van mening ben dat 3D niets toevoegt aan films.
