De ene reboot uit de jaren 70 of 80 is wat lastiger dan de andere. Van alle superhelden uit de Marvel en DC Comics studio en van Transformers was duidelijk dat het spektakel het goed zou doen in de hedendaagse high definition 3D-wereld.
Maar de Muppets? Eind jaren 70 en begin jaren 80 was het voor een beroemdheid zo’n beetje het hoogst bereikbare doel om in de Muppet Show voor gek gezet te worden. John Denver, Alice Cooper, Julie Andrews en vele vele anderen zaten maar wat graag tussen de poppen uit de legendarische Jim Henson-studios. De films die rondom de TV-serie werden gemaakt waren ook succesvol: de franchise is één van de meestverdienende filmseries aller tijden, met slechts Star Wars / Lord of the Rings / Harry Potter als grotere geldmachines.
Na het overlijden van Henson werd het iets stiller rondom de studio, maar Disney durfde het toch aan om een volledige speelfilm te maken met de Muppets. Het script werd geschreven door Jason Segel (o.a. I Love You, Man), die ook de menselijke hoofdrol speelt naast Amy Adams (Sunshine Cleaning, Leap Year). De “echte” hoofdrol is echter voor Walter, een nieuwe Muppet, die denkt de broer van Segel’s karakter Gary te zijn. Hij is de grootste fan van de Muppet Show, en wil niets liever dan de studio zien waar deze serie werd opgenomen. Bij aankomst in LA blijkt de studio gesloten, de Muppets hebben ieder hun eigen leven opgepikt, en een oliemagnaat (Chris Cooper, die duidelijk de humor van zijn rol als grote slechterik inziet) heeft de rechten om het land op te kopen en naar olie te gaan boren. Walter wil dat koste wat kost voorkomen, en gaat op zoek naar Kermit en de rest van de oorspronkelijke ploeg.
Cameo
Verhaaltechnisch is het allemaal niet heel bijzonder, maar dit is een film die het erg op sfeer en zelfspot heeft gegooid: er zijn veel, HEEL veel referenties naar het feit dat de Muppets een instituut uit lang vervlogen tijden zijn, de liedjes en dansroutines zijn zo kitscherig als het maar zijn kan, maar het script heeft ook een hoop plezier met het verzinnen wat de Muppets in de hedendaagse tijd zouden moeten doen. We zullen deze niet allemaal verklappen, maar Sam the Eagle als reporter bij een variant op de ultra-conservatieve Amerikaanse televisiezender Fox News was zowel de best geslaagde als de meest gewaagde invulling. Een andere truc die veel wordt toegepast in de film is de cameo – een kleine rol voor bekendere acteurs. Wij herkenden onder meer Foo Fighters’ Dave Grohl, Jack Black, zangeres Feist, Big Bang Theory’s Jam Walters, comedienne Sarah Silverman, Whoopi Goldberg, Selena Gomez en Emily Blunt in een wel heel toepasselijke bijrol. Segel is overduidelijk als kind opgegroeid als fan van de show, en weet de toon precies goed te zetten. Een andere zorg was de vervanging van Jim Henson en Frank Oz, die verantwoordelijk waren voor de stemmen van vrijwel alle belangrijke karakters. Nieuwe krachten Steve Whitmire en Eric Jacobsen zitten echter akelijk dicht tegen de oorspronkelijke stemmen aan.
Net als het beste werk van Pixar werkt The Muppets op twee niveaus: de kinderen (wij hadden er welgeteld 5 in de zaal, naast een dikke honderd dertig-plussers) kunnen zich waarschijnlijk het beste vinden in de verhaallijn rondom de ontplooiing van Walter als de held van de film. De ouders / volwassenen kunnen een combinatie van melancholie en zelfspot waarderen. De volwassenen hadden duidelijk de meeste pret – los van de allerjongste kinderen zijn de Muppets waarschijnlijk te zoetsappig om het goed te doen bij de wat oudere jeugd. Dat kon ons niet schelen – we hebben ruim anderhalf uur lang gekeken naar de beste feel good-film van het jaar, en hopen dat Disney het aandurft om een vervolg te geven aan dit experiment. Het über-happy slot van de film laat hiervoor alle ruimte open.
The Muppets draait vanaf 8 februari in de Nederlandse bioscoop.
Jacco Kuipers