Al flinke tijd liep regisseur James Cameron rond met plannen om de manga Battle Angel Alita of Gunnm te verfilmen. In 2003 was de eerste aankondiging, maar daarna bleef het stil. Tot Cameron op het briljante idee kwam om zijn collega Robert Rodriguez te vragen de film te maken.
James Cameron bleef betrokken en verwerkte de eerste vier comics over Alita van Yukito Kishiro tot een nieuw script. Kenners van de oorspronkelijke manga zullen wellicht schrikken van de artistieke vrijheden die Cameron hierin heeft genomen. Er is flink gerommeld met de chronologie en een paar zaken zijn extra dramatisch aangezet. Ik zal hier verder niet op ingaan, want dat zou inhouden dat ik spoilers van de film weggeef.
A of T
Bovendien zal een meerderheid van de bezoekers pas in de bioscoop voor het eerst kennis maken met het verhaal. Een voorbeeld dat ik wel kan noemen is het feit dat Cameron de naam veranderde van Battle Angel Alita naar Alita: Battle Angel. Een reden hiervoor zou zijn dat veel films van Cameron een titel hebben die met een A of T begint.
De film neemt ons mee naar een post-apocalyptische wereld in de 26ste eeuw. Op een schroothoop vindt Dr. Dyson Ido (Christoph Waltz) een intact hoofd en romp van een cyborg. Thuis heeft Ido een reparatieplaats voor cyborgs, robots en mensen met technische onderdelen. Hij geeft zijn nieuwe vondst een nieuw lichaam en noemt haar Alita. Dat lichaam functioneert uitstekend, maar het geheugen laat Alita in de steek.
Stroomversnelling
Dat geheugen komt plots in flarden terug als Alita in de hectiek van de stad in een gevecht verwikkeld raakt. Vanaf dat moment komt het verhaal in een stroomversnelling en voert Rodriguez het tempo op. De prachtig in beeld gebrachte actie zorgt wel dat de kijker moeite krijgt met inschatten welke personages nu goed en welke nu slecht zijn. Op dit gebied had het script wel wat beter uitgewerkt mogen worden. Het kost namelijk wel wat moeite om te bepalen wie nu vrienden dan wel vijanden zijn. Zeker aan het einde van de film, waarin Alita plots wel heel erg vergevingsgezind is.
Dit alles neemt niet weg dat Alita: Battle Angel voor de rest een prima film is. Alles ziet er oogstrelend uit, het verhaal is spannend en het acteerwerk valt voor een blockbuster niet tegen. Voeg hieraan een flinke dosis actie en een bonte stoet personages toe en je hebt alle ingrediënten voor iets lekkers. Op de momenten dat we de hand van Robert Rodriguez herkennen in de film is Alita: Battle Angel zelfs een genot om naar te kijken. Het mooiste voorbeeld hiervan is een haast klassieke vechtpartij in een kroeg zoals we die kennen uit de Mexico Trilogy van Rodriguez. De combinatie van Rodriguez en Cameron lijkt dus een gouden greep.
Ik zag de film overigens in de IMAX van Pathé Arena. Uit ervaring kan ik je zeggen dat het loont om deze film in een zo goed mogelijke bioscoopzaal te zien.
