Op 12 augustus 2022 viel een man met een mes schrijver Salman Rushdie aan met een mes tijdens een lezing. Rushdie raakte ernstig gewond en overleefde de aanslag dankzij medische wonders. In het boek Mes blikt de schrijver terug op het voorval en de nasleep ervan.
In Mes krijgen we een zeer persoonlijke kant van Rushdie te zien en dat levert een boek op dat op meerdere manieren erg interessant en bij vlagen zelfs vermakelijk is om te lezen. Natuurlijk staat de aanval met het mes en het vechten voor zijn leven centraal. De 27 messteken zorgden er onder andere voor dat de schrijver een oog verloor en heel lang moest revalideren. Het is erg boeiend om te lezen hoe hij zich door deze tijd heeft gevochten en hoe belangrijk liefde van naasten en relativerende humor hierbij een rol spelen.
Vooral de humor in het boek is opvallend. Een mooi voorbeeld daarvan is het moment waarop via drainage vocht bij zijn longen weggehaald moet worden. Daarbij moet Rushdie denken aan een optreden de band Aqua. Eerder in het boek lazen we al dat de schrijver The Mandalorian citeerde. Zo is Mes doorspekt met verwijzingen naar zowel populaire cultuur als gerenommeerde namen uit de literatuur.
Twee engelen
Mes is slim ingedeeld in twee delen (De Engel des Doods en De Engels des Levens) en deze zijn weer onderverdeeld in verschillende hoofdstuk. Hierdoor werkt Salman Rushdie in eerste chronologisch en blikt later regelmatig terug. Zodoende is het eerste deel vooral een verslag van de aanslag en wat daarna volgde en gaat de schrijver later dieper in op een aantal zaken.
De ondertitel van het boek is: Gedachten na een poging tot moord, en dat is precies wat het is. Salman Rushdie laat zich van een zeer persoonlijke kant zien waardoor we heel dicht op het verhaal komen. We voelen natuurlijk niet de pijn in het echt, maar met zijn pen neemt Rushdie de lezer wel zo dichtbij mogelijk met zich mee. Naast pijn en moeizame revalidatie volgen we ook de verhalen en gedachten over terugkeren naar het normale leven, een confrontatie met de dader en de gevoelige verhoudingen tussen religie en kritiek. Dit boek is totaal anders dan de bekende romans van Salman Rushdie, maar is voor de lezer tegelijkertijd net zo interessant en leesbaar.