Over een kleine twee weken ligt het nieuwe album van Basement Jaxx in de winkel. Deze plaat, met de titel Scars, klinkt nog net zo fris en opwindend als het debuut van de band uit 1999. Felix Burton, een van de twee bandleden legt aan Mixed Grill uit wat hun geheim is en hoe ze toch aan al die hippe gastvocalisten op hun album komen.
Ondanks het druilerige weer buiten heeft Felix Burton niet meer aan dat een korte broek en t-shirt. Deze outfit past misschien niet goed bij het weer, maar wel bij zijn stemming, want al na een paar minuten kunnen we concluderen dat we met een zonnige spraakwaterval te maken hebben.
De eerste vraag waar we antwoord op willen hebben is hoe Basement Jaxx toch aan al die gasten is gekomen. Dat blijkt iets te zijn dat Felix zich ook afvraagt. Op vorige albums hadden ze ook af en toe een gast en dat ging dan meestal via hun eigen management en die van de artiest in kwestie, maar dit keer liep het heel anders.
Pink Floyd
Het begon toen Felix besloot om een paar dagen cultuur te snuiven in New York. Hij en zijn maat Simon Ratcliffe waren al een tijdje bezig met nieuwe opnamen, maar dat resulteerde alleen in duistere soundscapes die meer weghadden van oude Pink Floyd dan het bekende Basement Jaxxgeluid.
Toen Simon’s vriendin ontdekte dat Felix naar New York ging stelde zij voor om mee te gaan. Vervolgens wilde Simon zelf ook wel mee. Vervolgens kwam Felix met het idee om dan ook maar meteen een studio te huren in The Big Apple. Wie weet lukte het wel om daar inspiratie te krijgen. En dat lukte zeker.
Het gewenste niveau
Zo bleken eenmaal aangekomen in New York de dames Kelis en Santigold al te weten dat Basement Jaxx voor opnamen in de stad was. Beiden bleken enorm grote fan te zijn en wilde dolgraag een nummer met de band opnemen. Felix dook snel in zijn collectie oude liedjes, selecteerde wat, herschreef enkele stukken en al snel zaten hij en Simon weer op het gewenste niveau.
Al snel hadden ze een groot aantal nummers opgenomen, waarvan de meeste door Felix ingezongen waren. Dat uiteindelijk alleen Raindrops daarvan is overgebleven is ook te wijten aan de beroemde fanbase. Zo bleek Sam Sparro ook groot fan en werd hij door een gezamenlijke vriendin voorgesteld. Dit resulteerde in de nieuwe single Feelings Gone.
In het geval van het nummer She’s No Good ging het andersom. De versie waarin Felix zingt miste volgens hem en Simon nog iets. Toen ze op tv een optreden van Eli “Paperboy” Reed zagen wisten ze al snel wat dat was. Ook hij wilde maar al te graag het nummer inzingen.
Op deze manier wisten ze ook bijvoorbeeld José James te strikken en zelfs Yoko Ono was bereid om langs te komen in de studio. Felix was haar al een tijdje aan het volgens sinds hij een beeld van haar over de holocaust had gezien. Toen hij vervolgens een interview met haar las dat een tijdschrift had gehouden naar aanleiding van de onthulling van het beeld las hij tot zijn stomme verbazing dat ook Yoko Ono graag naar Basement Jaxx luistert. Hij besloot meteen haar manager te bellen.
Niet bepaald toonvast
Eenmaal aangekomen in de studio fluisterde deze manager Felix in zijn oor dat Yoko niet bepaald toonvast kon zingen. “Wat een onzin, de eerste opnamen waren in één take goed, ze bleek prima te kunnen zingen”. Hierop besloot Felix om Yoko carte blanche te geven en haar na het opnemen van de teksten voor het nummer Day Of The Sunflowers nog even wat eigen teksten voor te laten dragen. “Dit resulteerde in een kirrende, kreunende en gillende Yoko Ono, die je ook in het nummer kunt horen”.
Toen de opnamen klaar waren, de plaat was afgemixt en Simon en Felix weer thuis in Engeland waren besloten ze nog eens naar de oude Engelse opnamen te luisteren. Die bleken achteraf toch best goed te klinken. Anders en donkerder, maar wel goed. “We zaten eerst te denken om een dubbelalbum uit te brengen, maar de nummers van Scars blijken een te goed geheel te zijn. Daarom brengen we dit jaar gewoon twee albums uit”.
Dus nadat Scars op 21 september is verschenen zal een maand later nog een nieuw album van Basement Jaxx volgen.