De XCOM-serie is weer helemaal terug. De Enemy Unknown-reboot van vorig jaar was een groot succes en voor dat spel is op de afgelopen gamescom zelfs een uitbreidingsset aangekondigd.
Tot die tijd hebben we nog de spin-off The Bureau: XCOM Declassified. Een game die een ietwat ruwe ontwikkelperiode heeft gehad. Zo begon het als een XCOM first person shooter, maar is het na een lange periode van stilte rond de titel toch uitgebracht als iets volledig anders.
Alien invasion
Het jaar is 1962 en Kennedy heeft een speciale organisatie genaamd ‘The Bureau of Operations and Command’ opgericht. Deze is er om de mogelijke communistische dreiging in de gaten te houden en kan reageren hier op mochten ze aanvallen. Het brein achter de The Bureau had echter een andere visie voor de organisatie. Hij gelooft namelijk dat in plaats van Russen, buitenaardsen de Aarde gaan aanvallen. En warempel, de aarde wordt aangevallen door ‘Outsiders’.
Een aantal van deze binnendringers zien er uit zoals de meeste mensen een alien voor zich zien; een groot grijs hoofd met grote zwarte ogen. Vreemd genoeg zien de grotere aliens er een stuk aparter uit. Waarom de aliens per se tepels en een verticale mond (die wel erg op het vrouwelijk geslachtsdeel lijkt) moesten krijgen is mij een raadsel.
Spelers kruipen in de huid van William Carter, een man die niets meer te verliezen heeft en door bepaalde omstandigheden (waar ik niet op in ga) bij The Bureau terecht komt. Het verhaal wat hier op volgt is – op een plottwist op het einde na – niet bepaald spectaculair te noemen, maar is wel vermakelijk. Carter kan tussen missies door praten met teamleden om meer informatie te krijgen over de situatie. Deze gesprekken worden gevoerd door middel van een systeem dat we eerder zagen in de Mass Effect-games. Verschil tussen de twee titels is dat het bij The Bureau niet uitmaakt wat je zegt, het heeft toch geen invloed op de rest van de game. De enige invloed die je kan uitoefenen komt tegen het einde van het spel. De keuze die je hier maakt zorgt ervoor dat je één van de vier verschillende eindes krijgt.
Dood is dood
Grootste verschil met voorgaande XCOM-games is het genre. The Bureau is namelijk geen strategiespel, maar een third person shooter geworden. Dit betekent niet dat The Bureau zijn roots volledig vergeten is, want de klassieke XCOM-gameplay zie je terug in andere elementen. Zo kan in gevechten de tijd vertraagd worden zodat er bevelen gegeven kunnen worden aan individuele teamleden.
Zoals in iedere XCOM-game is het onderhouden van je teamgenoten cruciaal. Dood is dood en er is geen weg terug voor de gevallen soldaten. Jammer genoeg is de denkwijze van computergestuurde partners vreemd. De ene keer helpen ze goed mee, terwijl ze een andere keer machteloos wachten op jouw bevel. Mocht een soldaat sneuvelen is het wel mogelijk om het laatste checkpoint te herladen. Hierdoor komen de gevallen soldaten gewoon weer terug zijn, maar wordt het hele ‘dood is niet meer terug’ principe zinloos.
Powers
Alle rekruten van je team kunnen gebruik maken van speciale krachten die verdeeld worden over vier categorieën. Zo hebben Engineers de mogelijkheid om turrets neer te zetten en soldaten van de Recon-klasse de power om met één extra hard schot een vijand neer te halen. Het gave van deze powers is dat je ze kunt gebruiken op meerdere manieren. Zo kun je door middel van de Lift power een enkele vijand uit zijn dekking tillen. Deze kracht kan echter ook gebruikt worden om een turret omhoog te tillen, zodat deze een grotere groep vijanden van bovenaf te pakken kan nemen.
Sidequests
Naast grote missies die het verhaal verder laten gaan, zijn er ook kleinere sub missies. Deze zijn aanzienlijk korter en hebben vaak simpelere doeleinden. Wel zijn ze handig om Carter en zijn teamgenoten te upgraden en meer ervaringspunten te geven. Zodra je zelf op een missie gaat is het ook mogelijk om andere soldaten uit te zenden naar andere gebieden. Deze teamleden zijn dan vervolgens niet te gebruiken voor de speler zijn missie, waardoor het tactische element al weer snel om de hoek kunt kijken. Het goed inplannen van welke leden je meeneemt is een must, vooral op hogere moeilijkheidsgraden.
Graphics
Gezichten zien er goed uit, op screenshots . Zodra ze beginnen te bewegen is dit namelijk snel voorbij. De monden lopen namelijk niet helemaal synchroon mee met de spraak, wat er toch best vreemd uit ziet. Het jaren-zestig-sfeertje wordt leuk neergezet. De kleding, auto’s en andere zaken zijn typerend voor die tijd en er wordt mee gespeeld in de wereld. De textures daarentegen zijn soms erg flets en uitgerekt. Het gebeurde ook meerdere keren dat een personage dwars door een deur heen liep.
Conclusie
Ondanks het voor een groot deel weg stapt van de gebruikelijke XCOM-gameplay, is The Bureau XCOM Declassified een vermakelijke titel. Bepaalde bekende elementen uit de normale titels keren terug en zullen bekend aanvoelen. Het jaren-60-sfeertje wordt goed neergezet, maar jammer genoeg heeft ook zijn mankementen op graphics en gameplay gebied.
The Bureau: XCOM Declassified is nu verkrijgbaar voor de Xbox 360, Playstation 3 en PC.
Voor deze recensie is de Xbox 360 versie gebruikt.