Met The Fighter is iets bijzonders aan de hand. Op papier lijkt het een boksfilm met Mark Wahlberg in de hoofdrol, maar tegelijkertijd eist de familie van de hoofdpersoon de echte hoofdrol op. De film kreeg ook niet voor niets de Oscars voor beste mannelijke (Christian Bale) en vrouwelijke (Melissa Leo) bijrol, een unicum.
De film is op te delen in twee verhaallijnen die met elkaar verweven zijn. Ten eerste is er bokser Micky Ward die door verkeerd management (zijn moeder) steeds net niet de top haalt. Tot hij met veel pijn en moeite met haar breekt en voor het succes gaat. Daarnaast is er ook nog Micky’s broer Dicky. Hij heeft als bokser ooit van legende Sugar Ray Leonard gewonnen, maar is daarna keihard afgegleden en is nu een hopeloze crackjunk. Zelf is hij echter van mening dat hij het nog altijd in zich heeft. Zelfs als een filmploeg hem volgt om een documentaire over zijn verslaving denkt hij dat ze een film over zijn aanstaande, glorieuze comeback aan het maken zijn.
Onderklasse
Naast een klassiek sportverhaal is The Fighter dus ook een portret van een gezin uit de blanke onderklasse in de Verenigde Staten. Dat ondanks de junkiebroer, de geflipte moeder en de enorme rij bemoeizuchtige zussen en halfzussen Micky het toch voor elkaar krijgt om grote successen te halen is het bewijs dat The American Dream echt bestaat. Al zit er in dit geval een gitzwarte lijst om het succesverhaal.
