Hoewel het bij mij in 2017 een kleine 90 uur duurde om het einde van Persona 5 te zien, kon ik niet wachten om in Persona 5 Royal te springen – een revisie van een al fantastische game, die haast eindeloos verbetert, toevoegt en voor de ultieme beleving van Persona 5 zorgt.
De Persona-serie brak los als een spin-off van de Shin Megami Tensei reeks, en vormde zich met delen drie en vier duidelijk als zijn volledig eigen ding. Voor een deel is het een traditionele JRPG met turnbased gevechten en eindeloos dungeon crawlen. Aan de andere kant is het een life simulator waarbij relaties gecultiveerd moeten worden, school worden gevolgd, gewerkt en dat alles ingepland moet worden op de doorlopende agenda. Persona 5 draait om een groep scholieren (en later aanhang) die als the Phantom Thieves of Hearts de corruptie van personen bestrijden in hun eigen verwrongen schaduwwereld. De persoonlijkheid spat van alles af en Persona 5 is daarmee een bijzondere samenstelling. Om die reden is het zo knap dat er zoveel gestroomlijnd, verbeterd en toegevoegd is in Royal en dat dit niet zou opvallen als je het voor het eerst speelt.
Zoveel vernieuwing
Allereerst zijn er nieuwe personages, waarvan Kasumi de nieuwste toevoeging voor het team is. De manier waarop zij in het verhaal verweven wordt, kwam op geen moment vreemd over bij mij als veteraan – al is het jammer dat zij pas na vele uren in het avontuur echt speelbaar wordt. De andere nieuwkomer is school counseler Takuto welke op zijn beurt ook weer nieuwe confidant is – iemand om tijd mee door te brengen en waar je door de versterking van diens band je weer voordelen in de gevechten unlockt. Takuto komt in beeld als ondersteuning voor de mentale gezondheid na gebeurtenissen op de school en gezien dat broodnodig was, voelt ook dit wederom erg natuurlijk. Maar ook de verhaallijn en aanpak van een personage dat zich laat onthult in het origineel wordt nu compleet anders aangepakt waardoor je ook als terugkerende speler hele andere kanten van het verhaal krijgt te zien.
Steal your heart
Daarnaast is er een volledig nieuw semester aan het schooljaar toegevoegd en, het meest spannende natuurlijk, een nieuw Paleis. Paleizen zijn de werelden die het corrupte hart van de doelwitten oprichten in hun gedachten en gebaseerd zijn op hoe zij de wereld en mensen om hen heen zien. Zoals de oud olympisch kampioen die zich te goed voelt voor het matige schoolteam waar hun gymleraar van is en de school als zijn kasteel zien waar hij de koning van is. Uit ieder Paleis dient een voorwerp gestolen te worden, wat hen een change of heart geeft en hun slechte gedrag doet veranderen. Naast een cool concept, wat goed uitgewerkt wordt, geeft het de makers ook vrijheid om de meest uiteenlopende situaties te creëren. Het nieuwste Paleis kent een paar vereisten om beschikbaar te krijgen en bevindt zich aan het einde van het jaar (en dus de game). Hierdoor zal waarschijnlijk niet iedereen dit te zien krijgen, maar ik zou je aansporen om door te zetten gezien dit Paleis alle andere weet te toppen. In extra content kun je hierdoor rekenen op een goede 30 uur bovenop de – al behoorlijke forse – originele game.
Nog fijnere combat
Ook is er een volledig nieuw gedeelte van de stad beschikbaar voor winkelen, mini games te spelen en om op dates te gaan. Maar spectaculairder zijn de wijzigingen aan de combat. Zo zijn er uiteraard nieuwe Persona te vinden, maar is het nu ook mogelijk om een aanval samen met teamlid uit te voeren. Deze Showtime aanvallen zijn een visueel feest voor het oog en doen grote schade, wat bij sommige ellelange gevechten erg voordelig kan zijn. Veel verbetering zijn te klein om allemaal te benoemen, maar rust met de gedachte dat vuurwapens nu eindelijk nuttig zijn, de Baton-Pass waarmee je de beurt doorgeeft aan teamlid vele malen krachtiger is geworden. Maar niet alleen de combat, ook de dungeons zelf zijn flink onder handen geworden met nieuwe ruimtes, bazen en encounters. De handige nieuwe grapplehook die op bepaalde plekken gebruikt kan worden sluit hier perfect bij aan.
Blijft fenomenaal
Er is nog zoveel meer te noemen, maar als belangrijkste feature blijft het gewoon Persona 5. Een game met zoveel te doen, zoveel te ondernemen, zoveel keuzes om te maken. Keuzes die je nu gemakkelijker maakt, gezien de game je minder forceert om te gaan slapen en het volkrijgen van stats steeds gemakkelijker wordt. Hierdoor is er ook genoeg nieuws te beleven aan Persona 5 Royal, iets waar ik vooraf wat angst voor had. De game leent zich hoe dan ook voor verschillende playthroughs, iets wat je aan de duur hiervan misschien niet zou zeggen. Echter doordat het veelal al gaat om het maken van keuzes in relaties en welke activiteiten je kwijt kunt op een enkele dag, is geen playthrough hetzelfde. Dit alles ondersteunt door de fantastische visuele stijl en nog betere muziek maakt Persona 5 een game als geen ander.
Tel daar alle extra’s bovenop wat Royal biedt en je zit gebakken.
Sander Noordijk
