De jazz kissa is een prachtig fenomeen in Japanse steden en komt langzaam maar zeker ook richting Europa. Toch zul je voor het authentieke gevoel echt naar een stad als Tokio moeten. Fotograaf Phillip Arneill en auteur James Catchpole reisden af naar Japan om een mooi boek over de jazz kissa-cultuur te maken.
Voor wie de term jazz kissa niets zegt: dit zijn café’s waar het luisteren naar jazz centraal staat. Hierbij komt de muziek in veruit de meeste gevallen van vinyl en beschikt het café over een imposante set-up van draaitafels en luidsprekers. De jazz is hier dus geen achtergrondmuziek, maar het doel om richting café te komen. Gedimd licht zorgt vervolgens voor de rest van de sfeer.
Masutā
Het is de masutā (meester) die de keuze maakt voor de muziek. Vaak draait hij (soms is een masutā ook een zij) één kant van een LP in zijn geheel voordat er andere muziek op komt te staan. Ook zorgt de masutā voor de hapjes en drankjes. Deze zijn meestal duurder dan in een gewone bar of café, omdat een jazz kissa dikwijls kleiner is en sowieso kleinere gezelschappen trekt. Vaak komen mensen met z’n tweeën of alleen naar de jazz kissa. Het gaat immers om het luisteren naar de muziek en niet om het socializen.
Vergeeld interieur
In het boek Tokyo Jazz Joints, dat is uitgegeven door Kehrer Verlag, krijg je een mooi inzicht in dit unieke stukje Japanse cultuur. James Catchpole en Phillip Arneill hebben maar liefst acht jaar aan het boek gewerkt. Eerder maakten ze al podcasts en tijdschriften over dit fenomeen. Voor het boek hebben ze echt de mooiste locaties bezocht. Soms niet meer dan een kamer of een kelder in een achterafstraatje. De oude posters aan de muur en het door sigarettenrook vergeelde interieur maken het echt authentiek.
De eerste druk van Tokyo Jazz Joints was razendsnel uitverkocht. Gelukkig is er nu een nieuwe oplage. Het boek is online te koop via de website van Kehrer Verlag. Meer informatie over het project vind je op de website Tokyo Jazz Joints.
