Sinds Mons in 2015 de Culturele Hoofdstad van Europa was, bruist de Belgische Stad van de kunst en cultuur. Zo weet het museum Beaux-Arts Mons (BAM) grote namen te strikken voor exposities. Tot en met 30 januari 2022 is dat Fernando Botero.
In de lijst met grote kunstenaars van de 20ste eeuw is Fernando Botero vaak dé naam die ontbreekt. Kunstliefhebbers kennen hem wel, maar vaak niet goed en zeker niet goed genoeg. Wie Fernando Botero, voorbij de vormen in het BAM bezoekt zal met een heel nieuw en ander beeld van deze kunstenaar naar buiten wandelen.
Stierenvechter
Een belangrijke reden waarom Botero vaak over het hoofd is gezien, is het feit dat hij geen Europeaan of Amerikaan is. Hij is geboren in 1932 in de Colombiaanse stad Medellín, waar hij voorbestemd was om stierenvechter te worden, maar daarvoor bleek hij geen talent en interesse te hebben. Hij wilde niets liever dan schilderen.
In de eerste jaren was hij op zoek naar een eigen stijl. De werken in de expositie uit deze tijd doen denken aan Picasso. Langzaam maar zeker ontdekt Fernando Botero wat hij wil. Hij laat zich inspireren door klassieke Europese schilderkunst, Mexicaans Muralisme en de traditionele volkskunst van Colombia.
Volume
In 1956 ontstaat de typische Botero-stijl wanneer hij een mandoline schildert en daarbij het klankgat overdreven klein houdt. Het is het begin van onderzoek van de kunstenaar naar verhoudingen en volume. In Voorbij de vormen zie je dat overal terugkomen. Van een enorme peer met een heel klein hapje eruit en een piepkleine worm tot portretten waarbij de ogen, neus en mond maar een klein deel van het gezicht vullen. Fantastisch zijn zijn eigen versies van klassieke kunstwerken van bijvoorbeeld Jan van Eyck, Vincent van Gogh en Raphaël.
Het zogenaamde boteromorfisme is in eerste instantie vooral humoristisch, maar wie verder kijkt ziet dat Botero met zijn manier van werken ook iets probeert te vertellen. Dan blijkt zijn werk ook behoorlijk politiek te zijn. Zonder scherp te oordelen zie je dat hij zijn vraagtekens zet bij de macht en rijkdom van bijvoorbeeld de kerk en de Colombiaanse staat.
Abu Ghraib
Pas later in zijn carrière is Fernando Botero een stuk uitgesprokener in zijn aanklachten. In 2004 ziet hij de weerzinwekkende beelden uit de Abu Ghraib-gevangenis in Irak. In de 14 maanden erna doet hij niets anders dan deze beelden verwerken tot schilderijen. Van de uiteindelijk 60 werken die hij over Abu Ghraib maakt, is een zeer indrukwekkende selectie te zien in de enige donkere zaal van de expositie.
Naast schilderijen zijn er ook een aantal sculpturen en tekeningen van Fernando Botero te zien. Na afloop zal je een compleet beeld hebben van een unieke kunstenaar die tijdens de hoogtijdagen van de hedendaagse (vaak abstracte) kunst geheel zijn eigen weg ging en een zeer opvallende stijl ontwikkelde. Wie meer wil ontdekken over Botero moet zeker de prachtige catalogus aanschaffen in de museumwinkel.
