Autorijden en videogames gaan hand in hand en Gran Turismo is misschien wel één van de grootste en meest invloedrijke spelers. Al jaren ‘the real driving simulator’ bracht het een gevoel van uitdagend realisme naar console race games, wat niet voor iedereen weggelegd was. Ik dook uren in Gran Turismo 7 op PlayStation 4 en 5 om te zien of dit nog altijd het geval is, of je als mindere god ook genot kunt vinden met Polyphony’s hit-racing-serie.
Want realisme is de absolute hoofdmoot in Gran Turismo en ook zeker hier in het meest recente deel. Verwacht dus niet zoals Forza Horizon 5 direct door bossen en stranden te driften met exotische auto’s terwijl er explosies afgaan en mensen juichen; Nee, Gran Turismo leert direct dat het netjes volgen van de ideale lijn en tijdig, maar geleidelijk remmen de weg naar de overwinning is. Iedere fout wordt bestraft en dat kleine beetje teveel gas door die snelle bocht kan je gauw stof laten happen terwijl je de overwinning door je vingers ziet glippen. Wel geeft het je voldoende middelen om te leren hoe je correct rijdt, door middel van het aloude rijbewijssysteem. Hier leer je in een groot aantal exercities alles van de basics als een apex aansnijden, tijdig stilstaan en rijden in het nat tot een volwaardige, perfecte ronde op een nat Spa Francorchamps in een jittery Porsche die alle kanten opschiet. Ik heb echt hard moeten zweten op mijn superlicentie, maar het maakte me wel een veel betere rijder.
Zoveel te doen
Terwijl je dat doet zijn er ook tracks te rijden en auto’s te verzamelen, want in een game als dit wil je de meer dan 400 beschikbare wagens in je eigen garage hebben staan. Gran Turismo 7 lost dit slim op door middel van het café waar de cafébaas je opdrachten geeft voor het verkrijgen van auto’s van een bepaald thema. Dit begint met kleine Japanse hatchbacks, maar mondt al gauw uit in dingen als ‘win de belangrijkste Ford Mustangs van de laatste jaren”. Met iedere stap die je verder komt ontgrendel je meer en meer services en Gran Turismo 7 doet er goed aan om dit geleidelijk te doen. Stel je voor dat dat je in een bestaande save van een paar uur zou springen; je zou zo waanzinnig overdondert worden met iconen die je niet begrijpt. Want niet alleen is er de used car segment (feitelijk gaspedaal.nl met wisselend aanbod) en brand central waar je nieuwe auto’s aanschaft, maar de nieuwe helmen en outfits die je vrijspeelt kun je pas gebruiken in GT Central. Je weet wel, waar je ook je auto wast en over laat spuiten. Maar ook de missies, waarbij je een specifieke opdracht meekrijgt als behaal 240mph door te slipstreamen of wordt 2e in zware regenval hielden me van de straat. Multiplayer startte ik ook zonder een greintje van issues, waarbij ik de lobby van mede-reviewer Mark Scholten zo gevonden had en performance over het net meer dan prima was – ook in de performance mode. Weet je exact wat je doet, dan komt Gran Turismo om in de opties om ieder klein onderdeel aan te passen naar jouw wensen.
Een echte gamechanger
Wat dit ook interessant en leuk maakt is dat de wagens extreem verschillend voelen, zeker op PlayStation 5. Niet alleen reageert iedere andere auto anders en heb ik geregeld gevloekt op de logge, niet draaiende, slecht remmende Amerikaanse bakken die er wel heel cool uitzien. Mijn ‘69 Corvette Stingray had tienduizenden euro’s aan Tuning Shop-bezoekjes nodig voor ik me een beetje comfortabel erin voelde – en zelfs dan had ik wel eens compleet random spins. Remmen voor bochten, op tijd schakelen, half gas op de trekkers; het is allemaal noodzaak om te kunnen winnen in Gran Turismo 7 en dat is waarom de haptics in de PlayStation 5 controller zo’n ontzettende gamechanger zijn. Jaren terug was ik onder de indruk van het trillen van de xbox one controller, wat Sony met de haptics doet in deze game is next level. Ten eerste is het alom aanwezig, iedere tik in een menu met de D-Pad gaat gepaard met een een geruststellende klik die je voelt. Maar het laat de auto al helemaal tot leven komen, waarbij van versnelling wisselen de controller voren naar achter schudt en je jouw linker achterwiel kunt voelen slippen. Het is werkelijk waanzinnig hoeveel van de ervaring van autorijden overgebracht wordt door middel van deze precieze trillingen van de controller. Hoe je kunt merken dat je op de rand zit vlak voor de wagen begint te glijden, hoe je merkt dat deze kerbstone net wat enthousiast geraakt werd; het verandert de manier van rijden en voegt werkelijk een nieuwe dimensie aan Gran Turismo toe. Speel je de game op PlayStation 4 dan heb je nog steeds wel trillingen, maar het is niet op dat niveau.
Veilig, maar goed
Grafisch is Gran Turismo 7 mooi, zeker in de replays en stilstaande beelden. Toch voelt het allemaal wat terughoudend, veilig en weinig spectaculair. Er is een optie om te focussen op de beelden of de framerate (je weet wat de belangrijkere van deze twee is in een race game), maar beiden ondersteunen HDR, Ray Tracing etc. Dit geeft mooie schaduwen en fraai licht, zeker wanneer de zon laag staat of wanneer je de reflectie van het dashboard in de voorruit ziet. Aan de andere kant is het technisch gezien foutloos zonder pop-in of gekke glitchende effecten. Gran Turismo 7 komt pas echt tot zijn recht in de uitgebreide photomode en de poseermodus waarin je een hele eigen scene kunt neerzetten. Het geheel wordt, zoals de traditie voorschrijft, begeleid door een hippe soundtrack die soms chill is en aan een piano genoeg heeft, maar in een verhit race moment juist de indierocktracks los breekt.
Niet helemaal binnen de lijntjes
Waar het hem wringt is dat de game overvol van menu’s is, wat uiteraard Gran Turismo eigen is. Toch is het niet tof om er bij het circuit achter te komen dat je wagen niet genoeg PP (PowerPoints) heeft en je alles moet afbreken om terug te gaan om er wat zachte banden en nieuwe schokdempers onder te doen, voor je weer verder mag. Daarbij was het mij, zeker in het begin, niet altijd duidelijk waar ik naartoe moest en wat er van me verwacht werd. Ik zweer dat ik gele ‘next objectives’ bolletjes miste (mogelijke bug, die jullie na de day one patch vast niet ervaren) waardoor ik mee bezig hield met de dingen die niet altijd meteen dringend waren om maar verder te komen. Yes, ik had mijn superlicentie voordat ik aan het tweede menu begon! Gelukkig is er wel veel content met een flink aantal tracks en een hoop verschillende dingen om daarin te beleven. Het is bizar hoeveel verschil het maakt wanneer je een track in een alledaagse hatchback maakt in de zon, ten opzichte van diezelfde baan met een supercar als de regen valt. Ook omdat iedere auto je dwingt om de baan opnieuw te leren. Zoals op Laguna Seca bijvoorbeeld, waar je na een lang recht stuk een blinde links-rechts-links hebt met hoogteverschil en ik geregeld buiten de ideale lijn belandde.
Conclusie
Gran Turismo 7 is een meesterlijk complete racegame die er goed uitziet, barstensvol content zit, maar bovenal fantastisch voelt. Niet alleen het racen zelf en hoe iedere auto volledig anders reageert, maar bovenal hoe je nu een voelbare connectie hebt door de DualSense controller op PlayStation 5. Technisch gezien functioneert alles prima, in zowel single als multiplayer en er is zat te bereiken voor de echte racefan. Want het kleinste foutje wordt bestraft en de grindbak is altijd dichtbij. Ik waardeerde hoe het me steeds een stukje meer gaf en de haast eindeloze mogelijkheden geleidelijk aanbood en het zo behapbaar te maken. Voor de autofanaat is Gran Turismo niet te missen, maar laat je zeker niet afschrikken – ook als leek helpt Gran Turismo je fantastisch op weg en begeleidt je om een betere racer te worden.
Sander Noordijk
