Ik heb een zwak voor Devolver Digital. De eigenzinnige uitgever die exclusief kleinere, artistieke games uitgeeft die stuk voor stuk kwaliteit bieden. Ditmaal publiceren zij Olija en ook daar schiet het niet te kort.
Gemaakt door het Japanse Skeleton Crew Studio, is Olija (uitgesproken Oh-lie-jaa) een uniek ogende, duistere actie game met verdraaid mooie diepgang en een geheimzinnig plot. Het oogt minimalistisch als een game uit het Amiga tijdperk, maar met vloeiende animaties die de game een heerlijke flow meegeven. We volgen Lord Faraday, die schipbreuk leidt en op een mysterieus eiland aanspoelt. Hier treft hij zwarte wezens, de agressieve lokale bevolking en de harde natuur zelf. Het geheel wordt begeleid met muziekale invloed uit Zuid Europa en Azië en Olija zet hier bakken met sfeer mee neer.
Oaktide
Faraday vindt al snel zijn heil in Oaktide; een dorpje opgebouwd uit het drijfhout van schepen die verloren zijn gegaan – zoals die van onze held zelf. Oaktide geldt als uitvalsbasis waar upgrades aangeschaft kunnen worden, plot elementen zich ontrafelen en waar Faraday zich kan klaarmaken voor zijn expedities. Op deze reizen trek je naar grotten, verlaten dorpen en andere duistere lokaties, welke er allemaal fantastisch uitzien in de pixelated art style. Hier ga je op zoek naar sleutels en items om je uit deze vreemde plek te halen en terug naar huis te kunnen keren.
De kunst van combat
Zoals gezegd gaat niet zonder slag of stoot en dit speelt de soepele combat van Olija in de hand. Ogenschijnlijk simpel is er een standaard aanval en een aanval met een secudair wapen, waar tussen gewisseld kan worden. Vroeg in de game zijn dit een boog en een zwaard bijvoorbeeld, maar er volgen meer. De kunst hiervan is dat iedere directionele input de aanval verandert; van een uithaal met meer bereik tot een aanval vanuit de lucht of een zware slag die meerdere vijanden tegelijk kan raken. Helemaal gaaf wordt wanneer Faraday de vervloekte speer vindt en ze aan het arsenaal toevoegt. Niet alleen is dit een wapen met ver bereik maar kan de werper teleporteren naar de plek waar deze neer komt. Dit komt van pas in de verkenning, maar ook zeker in de combat – waarbij je in één klap een flink gat kunt dichten naar iemand die van ver weg aanvalt.
Bosses als hoogtepunt
Toegegeven is de combat iets te gemakkelijk voor de diepgang die deze systemen met zich meebrengen, maar zeker bij de bazen heb ik alle trucen uit de kast moeten halen. Zo trof ik een zwevend monster, gehuld in een doek die de grond van bovenaf bestookte met messen, bommen en kleinere vijanden. Veel ontwijken en gebruik maken van de speer om snel dichtbij te komen voor flinke schade te doen wanneer dit kon, bleek het advies. Maar ook een gevecht met drie verschillende bazen die allen een eigen vaardigheid hebben en je dus goed moet managen sprak me enorm aan.
Exploratie
Maar misschien is Olija nog wel het mooiste in zijn exploratie en de speer speelt hier een hele grot rol in. De wereld zit bomvol geheimen en ik waardeerde hoe het haast constant mijn nieuwsgierigheid beloonde. Zag ik een verdachte opening ergens bovenin het struikgewas? Dan wierp ik er een speer heen om vervolgens geheime collectables te vinden en upgrade materialen. Hiermee keerde ik terug naar Oaktide om verschillende hoeden aan te schaffen met hun eigen perks die de gameplay beïnvloedde. Denk aan het verhogen van snelheid, weerstand tegen zaken of meer HP. Uiteraard hielp dit alles mijn voortgang die helaas uiteindelijk wat kort aanvoelde. In net onder de vijf uren was ik klaar met Olija en dat is zonde gezien ik nog best even in deze gekke wereld had willen doorbrengen.
Conclusie
Een prachtige presentatie, simpele maar complexe combat en een uitstekend gevoel voor exploratie maken Olija bijzonder. De game oogt uniek en weet echt zijn eigen stempel te drukken door zijn gameplay en interessant verhaal. Combat kent een hoop diepgang, jammer genoeg benut je dit alleen ten volle in de uitstekende baasgevechten. Aan het einde van de rit had ik gewild dat nog wat langer met Olija had kunnen doorbrengen, mede om wat Skeleton Crew Studio hier neerzet zo ontzettend goed voelt.
Sander Noordijk
