Nomen est omen: The Very Best weet twee zeer interessante muzikale werelden te verenigen tot een smakelijk geheel. Uit Malawi komt de prachtige Afrikaanse stem van Esau Mwamwaya en uit Londen de elektronische beats van Radioclit. Tezamen zijn ze The Very Best en maken ze de zonnigste zomerplaat van deze nazomer.
Het verhaal hoe beide partijen elkaar hebben ontmoet is te mooi om niet te vermelden voorafgaand aan de recensie. Esau Mwamwaya verhuisde namelijk in 1999 naar Londen. Thuis in Malawi was hij altijd actief geweest als muzikant, maar in Engeland werkte hij min of meer noodgedwongen bij een soort van kringloopwinkel. Toen een van de twee heren van Radioclit daar naar binnenliep op zoek naar een tweedehands fiets, raakte hij aan de praat met de sympathieke verkoper en nodigde hij hem uit om ’s avonds naar een feestje te komen in zijn studio verderop in de straat. De rest is muzikale geschiedenis.
Zeer goede kritieken
The Very Best nam eerst een gratis mixtape op, die vervolgens zeer goede kritieken wist te oogsten. De mix van bestaande indie- en pophits vermengd met de exotische vocalen van Mwamwaya was een verfrissende wind door de muziekwereld en was de aanzet tot een ‘echt album’.
Door de mixtape had The Very Best her en der al wat muzikale vrienden en fans gemaakt en zo komt het dat Ezra Koenig van Vampire Weekend de titeltrack van het album inzingt (wat meteen het prijsnummer van het album is) en M.I.A. ook meedoet op de plaat. De echte ster blijft echter Esau Mwamwaya met zijn dijk van een stem die meteen beelden van exotische Afrika weet op te roepen. dat hij in het voor ons onverstaanbare Chichewa zingt maakt daarbij helemaal niets uit.
Van Halen
Het enige wat de producers van Radioclit moeten doen is de redelijk traditioneel aandoende zang voorzien van een modern arrangement. Daarbij zijn ze zeer nauwkeurig te werk gegaan. Nergens botsen de twee muzikale uitersten, maar vormen ze een harmonieus geheel. Af en toe komt de Westerse invloed iets naar de voorgrond. Zoals de piepende synths in Julia of het op Van Halen lijkende intro van Chalo, maar al snel neemt Mwamwaya de regie in handen waardoor het album veel Afrikaanser klinkt dan dat je in eerste instantie zou verwachten.
Wat trouwens een enorm pluspunt is, want Afrikaanse muziek is helaas nog steeds onbemind bij het grote publiek. Misschien dat The Very Best het kunstje dat Paul Simon met Graceland flikte over kan doen. De band zorgt er in ieder geval voor dat (samen met Vampire Weekend) de Afrikaanse klanken weer in de picture staan.
Onderstaande video is van Kamphopo dat op de mixtape staat. De originele muziek is van Architecture In Helsinki.