Review – Immortals: Fenyx Rising

Review - Immortals: Fenyx Rising

Soms is een eerste indruk niet terecht. Toen ik het toen net hernoemde Gods and Monsters onder ogen kreeg tijdens een E3 trailer, maakte het totaal geen indruk. Het oogde niet fraai en meer als een wat kinderachtige versie van Assassin’s Creed. Nu ik de credits heb gezien moet ik toegeven dat Immortals: Fenyx Rising werkelijk geweldig is: de grootste verrassing van 2020!

Je kunt me misschien vergeven als je bedenkt dat onder de cartoony art style de engine van de moderne Assassin’s Creed-titels draait en de game van de hand van het team achter Assassin’s Creed Oddyssey is. Toch kun je Immortals: Fenyx Rising meer vergelijken met de Zelda-serie en in het bijzonder Breath of the Wild. Een grotere nadruk op verkennen, waarbij iedere oppervlakte te beklimmen is compleet met stamina meter en vele, vele puzzles. Minder combat, maar meer verkennen en geheimen ontrafelen in een heerlijk tempo en dat alles overgoten met een geweldig gevoel voor humor.

Voelt bekend

Dat wil niet zeggen dat de Assassin’s Creed-roots niet voelbaar zijn. De ervaren rot zal veel herkennen van de controls, waarbij de dodgeknop onder vierkantje op PlayStation of X op de Xbox zit in tegenstelling tot de meeste games er meest uitspringt. Maar ook de stijl van de menu’s, de skilltrees met videootjes die laten zien wat je koopt – onder water IS dit gewoon AC. Maar Immortals doet zoveel goed dat het compleet zijn eigen game is.

Onze titulaire Fenyx begint de game als een simpele schildknaap welke als enige van de troepen over is gebleven. Alle strijders zijn versteend in een vloek boze god Typhon waaronder ook haar broer die, met een zwaard geschonken door de goden, de strijd had moeten leiden. Fenyx neemt het zwaard op zich en zet uit om de oorzaak te achterhalen. Waar Immortals: Fenyx Rising zich onderscheidt is door het verhaal te laten brengen als conversatie tussen Zeus en de vastgebonden Prometheus en Ubisoft Quebec maakt hier echt het meeste van. De hilarische heen-en-weers tussen de twee toverden geregeld een glimlach op mijn gezicht. Iedere grote of onbenullige actie van Fenyx wordt onderbouwd door het gekibbel van deze goden.

Open en persoonlijk

Na het eenduidige openingsgebied waar Fenyx haar vele krachten en magische wapens verkrijgt, opent de game en ben je vrij te gaan waar je wilt. De wereld van Immortals is onderverdeeld in vier gebieden, allen naar de stijl en persoonlijkheid van de god die het gebied toebehoort; dus prachtige bomen, roze bloesem en lieflijke dieren voor godin van de liefde Aphrodite en een vernietigd land dat veelal in brand staat, vol speren en gevallen strijders ligt voor Ares – de god van oorlog. Ieder gebied heeft een kenmerkend standbeeld om te beklimmen wat de kaart weergeeft en inzicht geeft in welke activiteiten te ondernemen zijn. Naast de main quest is er een hoop extra’s te doen en – in lijn met eerder – straalt alles van de persoonlijkheid en humor.

Het arsenaal wat Fenyx to haar beschikbaarheid heeft is top, met een zware aanval in de vorm van een bijl, een pijl en boog en uiteraard haar zwaard. Maar dit is niet simpel hakken of schieten, er zijn combo’s om te leren en verbeteringen aan te brengen. Maar de goden van ieder wapen kunnen ook een handje helpen, zoals Artemis die jouw pijl kan sturen wat in vele puzzels opgepakt wordt. Hoe dan ook voelt de combat prima, maar breng je het meeste van je tijd door in tempels en ruïnes onderzoekend hoe je verder komt. Jammer genoeg komen veel van de puzzels neer op het verplaatsen van stenen, gebruik maken van drukgevoelige platen of het aansteken van fakkels door middel van brandende pijlen. Immortals is echter ook niet bang om je platforming-skills te testen en … oh ja, sommige minibazen kunnen aardig pittig zijn. Toch kan ik er niet omheen dat alles in Immortals: Fenyx Rising dergelijk goed in elkaar steekt dat kleine frustraties als dit totaal in het niet vallen.

Conclusie

Zelden ben ik zo verbaasd geweest over hoe gaaf een game is als Immortals: Fenyx Rising. Meer Breath of the Wild dan Assassin’s Creed, vind je meer puzzels en verkennen dan combat. Het geheel wordt op heerlijke wijze gepresenteerd met humor en een kleurrijke stijl. Klimmen, zweven, puzzels maken en prima combat maken Immortals: Fenyx Rising tot een geweldige game, die absoluut mijn verassing van 2020 genoemd mag worden.

Sander Noordijk

Review - Immortals: Fenyx Rising