Het is langzamerhand geen geheim meer dat The Last of Us Part II één van mijn favoriete games allertijden is. Het is een meesterwerk in verhaalvertelling, grafisch indrukwekkend en het moment dat de credits over het scherm rollen, heb je een game gespeeld die je lang bij zal blijven. Gekscherend noem ik de game ook wel eens Depressie the Video Game, wat het misschien een tikkeltje vreemd maakt dat ik hem minimaal één keer per jaar opnieuw heb gespeeld sinds de release. Je begrijpt dan mogelijk ook mijn blije gezicht toen een nieuwe versie van de game werd aangekondigd. Maar heeft The Last of Us Part II Remastered genoeg in zijn mars voor de casual gamer die hem al heeft gespeeld?
Dezelfde game, met extraatjes
De hoofdgame zelf kan ik vrij kort over zijn; die is in Remastered nog steeds een fenomenale must-play, maar zoals de naam al zegt grafisch ietsjes beter. Hoewel er in 2021 al een patch was uitgegeven om de PlayStation 4-versie op de toen gloednieuwe PS5 in 60 frames per seconde te spelen, was er nog geen native versie voor de PlayStation 5.
Daar is met Remastered verandering in gekomen, waardoor de nieuwe editie ook daadwerkelijk gebruik maakt van de console features. Denk bijvoorbeeld aan de verbeterde trillingen in de controller, maar ook de adaptive triggers die ervoor zorgen dat je meer druk op de L2 en R2 moet zetten als je een groter wapen gebruikt.
Op sommige momenten in het verhaal de mogelijkheid om gitaar te spelen en de manier waarop je dat kan doen is vrij uitgebreid. Dusdanig diepgaand zelfs dat er sinds de release meerdere video’s op YouTube staan waarin volledige ballades worden gespeeld op de in-game gitaar. Het probleem was echter dat je dat alleen op die specifieke punten in de game kon doen. Niet meer het geval, want in Remastered is een Guitar Free Play toegevoegd waarbij je lekker kan tokkelen op meerdere snaarinstrumenten als Ellie, Joel of zelfs Gustavo Santaolalla (composer van de game). Het lijkt iets heel simpels om toe te voegen, maar ik wil niet weten hoeveel ontwikkelwerk het heeft gekost om de instrumenten – inclusief een banjo – zo goed te laten werken en klinken. Daarnaast zijn er een lading nieuwe skins toegevoegd voor zowel Ellie als Abby. Mocht je ‘dat ene’ moment vrij vroeg in game té zwaar vinden? Dan maak je het een stuk makkelijker voor jezelf om Ellie in een astronautenpak te hijsen.
Alles leuk en aardig, maar dit zijn extraatjes die niet per se redenen zijn om hem in huis te halen of te upgraden. Daar heeft Remastered genoeg andere dingen voor in huis.
The Last of Us Part II – The Director’s Cut
Naast het spelen van de games zelf, ben ik ook altijd erg geïnteresseerd geweest in hoe hetgeen wat ik speel is gemaakt. Hoe de radertjes aan elkaar zitten en wat de gedachtes van de ontwikkelaar waren. Op dat gebied ben ik met Part II Remastered absoluut verwend. Er is een volledige developer commentary met de acteurs en regisseur toegevoegd die je op ieder moment van de game kan aan- of uitzetten. Het is net dat beetje extra voor mij als fan van de game die er geen genoeg van kan krijgen.
Wat nog wel het meest bijzondere is zijn de Lost Levels; vier levels die de uiteindelijke game niet hebben gehaald, maar nu toch te ‘spelen’ zijn. Spelen staat daar in aanhalingstekens, want ze zijn in verschillende stadia van de ontwikkeling gestopt, waardoor er soms bijvoorbeeld nog geen gesproken tekst is of animaties ontbreken. Erg interessant en gaaf om eens zoiets te kunnen spelen, zeker als je het inleidende commentaar van regisseur Neil Druckmann hoort waarom deze levels uiteindelijk zijn geschrapt.
No Return
Geen fan van dat soort behind the scenes-dingen zoals ik? Dan heb je nog een gloednieuwe roguelike mode in de vorm van “No Return”. En laat daar nou precies het gros van mijn gametijd de afgelopen tijd in zijn gegaan. Het concept is simpel en te vergelijken met ieder andere roguelike. Een ‘run’ bestaat uit willekeurig gekozen levels die iedere keer anders zijn en gaandeweg steeds moeilijker worden. Ga je dood? Dikke pech en dan begin je weer van voor af aan. Kom je bij het laatste level en versla je de eindbaas? Dan heb je de run gehaald.
De The Last of Us-twist hieraan is dat je deze mode kan spelen met personages die eerder niet speelbaar waren en allemaal hebben ze hun eigen start gear en vaardigheden. Zo ligt de focus bij Ellie’s vriendin Dina op het craften en deelt Joel (kan je tóch met hem spelen in Part II) meer damage uit, maar kan hij niet dodgen zoals de rest.
Dat willekeurige aspect zit niet alleen in de levels en vijanden die je daarin tegenkomt. Hoe meer potjes je speelt, hoe meer personages, challenges, gambits en mods je vrijspeelt. Vooral die gambits en mods zorgen voor de grote variatie in iedere run. Deze kunnen zowel positieve als negatieve effecten hebben op jou, maar ook op de vijanden. De ene keer krijg je bijvoorbeeld snellere vijanden voor je kiezen, vliegen vijanden in de fik als je ze slaat, of Infected die bommen droppen als ze verslagen worden, maar een andere keer kan het Molotovcocktails regenen die voor zowel jou als de vijanden een last zijn of krijg jij juist de snelheid boost.
Tussen de levels door kies jij zelf het volgende level. Kies jij er een met een grotere uitdaging, dan resulteert dat in een hogere beloning waarmee je jezelf de levels door jezelf sterker kan maken voor het volgende level. Een tactisch element waarbij je constant rekening moet houden met het volgende level. Het “Oké-nog-één-potje” gehalte is erg hoog, waardoor het meerdere keren voorkwam dat ik de tijd uit het oog verloor.
Conclusie
Je kan je afvragen of een remaster een paar jaar na de eerste release nodig is, maar The Last of Us Part II Remastered is meer dan een simpele oppoetsbeurt om makkelijk geld te vangen. Was The Last of Us Part II een film geweest, dan had er bij de DVD-release Directors Cut op het doosje gestaan. Het geeft fans van de game interessante behind the scenes-beelden en meer skins en als je daar weinig mee hebt is No Return een erg gave nieuwe mode. Heb je de PlayStation 4-versie al, dan is de upgrade van een tientje absoluut de moeite waard. De game nog nooit gespeeld? Twijfel niet langer en laat je (ont)roeren door dit meesterwerk van een game.
The Last of Us Part II Remastered is exclusief beschikbaar voor de PlayStation 5.
Marc de Haas
