In Onze verslaggever in de Leegte laat schrijver Dimitri Verhulst de lezer toe in zijn persoonlijke leven. Dat gebeurt op een pijnlijk open en eerlijke manier.
Het boek bestaat uit een verzameling ongedateerde dagboekfragmenten, die samen een donker beeld van Dimitri Verhulst vormen. Net als bij een aantal van zijn romanpersonages bestaat (of is het bestond) het leven van de schrijver uit overmatig consumeren van drank en drug en het hierdoor vernielen van relaties. Een beeld dat vaak geromantiseerd is in boeken, ook die van Dimitri Verhulst, maar eentje die niet lang vol te houden is.
Problemen benoemen
De reden waarom hij begonnen is met het bijhouden van deze dagboeken is niet bekend, maar nu ze verzameld zijn in een boek en worden gedeeld met de wereld, kan zowel de lezer als de auteur zelf er iets mee. Voor Verhulst is het goed dat hij zijn problemen benoemt en voor de lezer is het belangrijk om te zien dat een rock ’n roll-levensstijl ook een keerzijde heeft.
Tegelijkertijd is het ook een boek geworden dat heel fijn is om te lezen. Niet vanwege leedvermaak, maar omdat Dimitri Verhulst, ondanks het worstelen met innerlijke demonen, zijn gave om zaken op prachtige wijze te omschrijven gelukkig niet verloren is. Ook valt er te zien dat de liefde een rode draad vormt door de fragmenten.