Met de grote hoeveelheid games die wekelijks verschijnt is het soms moeilijk om helemaal bij te blijven. Om ruimte te geven aan games die ondersneeuwden in de drukte presenteert Mixed Grill een nieuwe toevoeging aan de serie ‘Mogelijk Gemist‘, waarin we games aandacht geven die hun moment misten.
LEGO Bricktales – LEGO zoals LEGO hoort te zijn
Denk je aan LEGO-games, dan denk je al snel aan de langlopende reeks van TT Games waarin een groot aantal franchises inmiddels de revue zijn gepasseerd. Het maakt niet uit of het Star Wars, Jurassic Park, Lord of the Rings, Harry Potter etc is, want de gameplay formule is grotendeels hetzelfde. Met jouw poppetjes beuk je alles helemaal aan gort om zoveel mogelijk studs en andere collectibles te verzamelen, terwijl je de levels allemaal afvinkt. LEGO Bricktales pakt het daarentegen volledig anders aan en is een puzzelgame zonder oog voor een popculture en grijpt juist de nostalgische factor van het bouwen met de Deense blokjes.
Jouw poppetje – die je zelf kan customizen – moet in prachtig vormgegeven LEGO diorama’s problemen oplossen voor de excentrieke inwoners en dat doe je uiteraard door constructies te bouwen. Dat kan zoiets simpels zijn zoals een brug, maar worden op den duur apparaten zoals helikopters. Moet je een brug bouwen? De enige eis waar hij aan dient te voldoen is of hij niet instort als je er overheen loopt. Hoe hij er uit ziet is helemaal aan jou. Bij een helikopter moet je er dan weer ook rekening mee houden dat het gevaarte moet kunnen vliegen. Zijn de mensen blij, dan krijg je kristallen waar je het uiteindelijke doel mee kan bereiken; het verloren themapark van je nog excentriekere opa heropbouwen.
De besturing van het daadwerkelijke bouwen kan met een controller echter af en toe frustrerend zijn. Het mist wat precisie en het perspectief werkt niet altijd lekker mee, maar eenmaal je creatie in je hoofd en aan het bouwen is LEGO Bricktales een rustgevende zengame waar er weinig van zijn en de ware intentie van LEGO toont. Je creativiteit los laten gaan.
Gotham Knights – Gemiste potentie
Volgers van mijn Twitter, of mensen die hier al langer op de site komen weten dat ik een groot fan ben van superhelden en dan met name Spider-Man en Batman. Een nieuwe Batman-game trekt dan ook al snel mijn aandacht zeker na de geweldige games van ontwikkelaar Rocksteady…maar in Gotham Knights is de beste vleermuisman overleden. Een gave twist, want je speelt hierdoor met zijn voormalig pupillen Red Hood, Nightwing, Batgirl en Robin. Alle vier zijn ze speelbaar en alle vier hebben ze hun eigen voor- en nadelen in hun skillsets en vaardigheden. Klinkt gaaf, maar laat je niet misleiden, Gotham Knights is een game van een andere studio dan de grote Arkham-games hiervoor en wil zich er ook van distantiëren. Maar goed ook, want het eindproduct is vergeleken met die eerdere games een teleurstelling geworden. De soepele baanbrekende combat uit de Rocksteady-games is in een light versie aanwezig en in plaats van een action adventure meer een loot driven avontuur waarbij verhaalprogressie steeds wordt tegengehouden door een saaie gameplaygrind. Dan heb ik het nog niet eens over de bugs, trage batcycle en instabiele framerate gehad. Is dan alles slecht? Nee, want die twist van meerdere helden zorgt voor meer dan een grotere herspeelbaarheid.
In tegenstelling tot die vorige Batman-games, kan je Gotham Knights volledig samen spelen met een vriend. Alle missies, sidequests en events in de open world kan je samen met een online co-op partner aanpakken. Je hoeft niet eens bij je maatje in de buurt te blijven, zijn of haar Knight kan aan de andere kant van de map bezig zijn, waarna je elkaar toevallig weer even tegen te komen terwijl jij net een groepje bad guys in elkaar aan het timmeren bent.
Ben jij te gast in het Gotham van een vriend en hebben jullie samen een flink aantal missies gedaan en loot verzameld? Dan neem je gewoon alles mee naar jouw eigen Gotham en krijg je – als je bij die story missie bent aangekomen – een prompt met de vraag of je die missie wil overslaan, of nog een keer wil spelen. Erg netjes gezien dit iets is wat je lang niet altijd ziet bij dergelijke co-op ervaringen. Daarnaast is het best gaaf om jouw eigen Knight uit te bouwen met een eigen skillset en armor.
Inscryption – Meer dan zomaar een kaartspel
Je wordt wakker aan een tafel in een donkere kamer, niet wetende waar je bent. Twee angstaanjagende ogen kijken je vanaf de andere kant van de tafel vanuit het duister aan en legt kaarten voor je neer. Kaarten waarvan een aantal opeens tegen je beginnen te praten.
Inscryption was een van de games die – nadat hij eind vorig jaar op de PC uitkwam – flink wat stof deed opwaaien en direct in menig wat eindejaarslijstjes terechtkwam. Na een release op de PlayStation consoles eerder dit jaar, is de cardgame nu ook op de Switch beschikbaar. Maar wat is er zo bijzonder aan? Dat verklappen zou in één ruk de kracht van de game onderuit halen, wat ik uiteraard dus niet ga doen.
Wel kan ik zeggen dat het meer is dan zomaar een kaartspel. Op ieder moment kan je opstaan van de tafel om de afgesloten kamer te verkennen en stukje bij beetje geheimen te ontrafelen. Het daadwerkelijke kaarten daarentegen heeft een roguelike aspect waarbij ieder potje anders zal lopen en je iedere keer een andere hand kaarten hebt om te spelen. Verlies je? Dan grijpen twee handen van jouw mysterieuze tegenspeler je uit het donker en moet je opnieuw beginnen. Gaandeweg leer je steeds meer over het kaartspel en de sluwe trucjes om verder en verder te komen, de ene manier nog meer luguber dan de andere.
Meer wil ik eigenlijk liever niet zeggen over Inscryption, want alles wat je nu al leest ervoor haalt al wat van de magie af. Mijn advies, begin met zo min mogelijk kennis aan Inscryption en laat je verrassen en intrigeren.