De Duitse kunstenaar Guido Zimmermann heeft de klassieke Duitse koekoeksklok een moderne update gegeven. Het kneuterige houten huisje is vervangen door een betonnen woonblok.
Een paar honderd jaar geleden woonde de gewone doorsnee Duitser waarschijnlijk nog wel in zo’n gezellig houten huisje dat we nu nog kennen van de koekoeksklok, maar tegenwoordig is de arbeidersklasse weggestopt in grauwe flats. Waar is het misgegaan moet Zimmermann zich waarschijnlijk hebben afgevraagd.
Luxe
Vroeger was de aanschaf van een koekoeksklok ongeveer de enige luxe die de lagere sociale klasse in Duitsland zich kon veroorloven. Nu geven mensen het kleine beetje geld dat misschien overblijft liever uit aan andere zaken. De decoratie in huis bestaat vandaag de dag vaak uit een reproductie van een bekend kunstwerk, een mooie cactus in een pot of een schotelantenne. Wie bij de klokken van Zimmermann door de ramen kijkt, kan ze ook echt zien.
De klokken zijn gebaseerd op beroemde gebouwen als Glenkerry House van architect Ernő Goldfinger en Hotel Flaine van Marcel Breuer. Niet de minsten dus.
