Het zijn dan wel bewogen tijden in 2020, maar de games industrie draait desondanks nog steeds gewoon door. Om ruimte te geven aan games die ondersneeuwde in de drukte presenteert Mixed Grill de nieuwe serie Mogelijk Gemist, waarin we games aandacht geven die hun moment misten. De eerste in deze lijn is Trials of Mana.
Stokoud, maar zelden gezien
Tot de Mana Collection vorig jaar, verscheen Seiken Densetsu 3 nooit op Europese consoles. Het officiële vervolg op Secret of Mana kende in Japan succes, maar zoals andere beruchte SNES-opvolgers achte Squaresoft het destijds niet nodig om dit buiten Japan beschikbaar te maken. In de Mana Collection was het nog een simpele Rom-port, maar Trials of Mana op PlayStation 4 en Nintendo Switch is een volwaardige remake zoals Secret of Mana afgelopen jaar ontving.
Kleurrijke personages maken de wereld
Ondanks dat de beide games in dezelfde engine zijn gemaakt, oogt Trials of Mana een stuk fraaier dan de Secret of Mana remake. Het is kleurrijk en alle personages zijn dat eveneens, voorzien van interessante design keuzes en voice acting. Trials wijkt ook flink af van de lineariteit van zijn voorganger door meerdere personages speelbaar te hebben. Jij kiest een groep van drie en maakt andere gebeurtenissen mee op basis van diens keuzes. Uiteindelijk komt iedereen samen uiteraard in een verhaal dat weet te vermaken maar nergens briljant is.
Simpele combat die je laat nadenken
Waar de game schittert is in diens action combat en wereld. Met twee standaard aanvallen kom je er niet, dus zal je ook tactiek moeten toepassen en goed opletten op wat de vijand doet. Fouten worden hard bestraft en de leercurve kan stijl zijn. Niet iets wat je misschien zou verwachten achter het vrolijke, kleurrijke uiterlijk. Tel daar de RPG-elementen qua gear en skills bij op je hebt een hoop diepgang om in op te gaan.
Groots
De engine is misschien wat ruw, maar de artstyle compenseert een hoop. Als gevolg is de wereld zelf hierdoor prachtig en om erdoorheen te bewegen voelt als een avontuur in zichzelf. Jammer genoeg is er minder aandacht voor NPC’s in de vele locaties die je treft en hoef je niet te verwachten om daar diepgaande gesprekken mee te voeren. Ook miste ik echte sidequests om nog meer uit de wereld te halen. Wie zijn tanden zet in Trials of Mana kan rekenen op een stevige dertig uur aan combat en plot.
Conclusie
Trials of Mana doet exact wat je van een SNES Remake verwacht. Dezelfde game, mooier gepresenteerd met kleurrijke graphics en een geweldige soundtrack. Combat is uitdagend en bevredigend ennde wereld die de ontwikkelaar weet neer te zetten is de echte ster van deze actie RPG. Of je nu ooit eerder de 16 bits-versie speelde van het origineel of niet: deze remake van Trials of Mana heeft een hele hoop te bieden.
Sander Noordijk
