Ieder jaar reizen we eind september af naar Bodegraven voor het Borefts Bier Festival. Op het terrein van Brouwerij De Molen zijn dan altijd een flink aantal zeer interessante bierbrouwers van over de hele wereld aanwezig. Met als mooie bonus dat ze ook unieke bieren meebrengen. Ieder jaar is er een thema en deze editie was dat Back & Future vanwege het 20-jarig bestaan van De Molen.
Met een aanbod van dik 200 verschillende bieren is een keuze maken altijd lastig. Van te voren hadden we al in Untappd gekeken naar bieren met een goede score en daarnaast hadden we een aantal brouwerijen geselecteerd die we graag wilden bezoeken. Eenmaal op het festival aangekomen blijkt het in de praktijk toch net even anders te werken. Net als op bijvoorbeeld een muziekfestival blijf je soms ergens langer hangen omdat daar toevallig vrienden ook zijn of ga je soms ter plekke op je gevoel af.
Zagreb
Wat vrijwel ieder jaar gebeurd is dat we na het in ontvangst nemen van het proefglas en de muntjes naar een van de dichtstbijzijnde stands stappen. Dat was deze keer The Garden Brewery, een van de twee aanwezige brouwers uit het Kroatische Zagreb. Met een Valovi (een Berliner Weisse met guave, aardbei en limoen) in de hand was de kop eraf en kon de zythologische ontdekkingstocht beginnen. Het plan was om snel een bezoek te brengen aan de andere Kroatische brouwer op Borefts 2024. Tussendoor proefden we bij Ramses nog een IPA met CBD, een leuke gimmick, maar niet veel meer dan dat.
Een tijdje geleden hadden we in de BrewDog in Rotterdam een heerlijk biertje van Pulfer Brewery gedronken: de Hot Cakes #2, een lekker dikke pastry sour. Aangekomen bij de stand van Pulfer bleken ze niet alleen de Hot Cakes #5 in het aanbod te hebben, maar ook de #6. Allebei echt superlekker met echt herkenbaar de smaak van taartboden in beide bieren. Vrienden waren ook enthousiast over een bier met de naam Little Green Man, maar wij wilden niet te lang blijven focussen op één brouwer. Er is namelijk zoveel meer te proeven op een festival als deze.
Lange rij
Oom zagen we de rij bij de stand van het Deense Insight Cellars steeds langer worden. Er waren daar namelijk net een paar nieuwe flessen opengemaakt. Bij heel exclusieve bieren geven de brouwers op het festival een tijd aan waarop deze geschonken of getapt gaat worden. Dit om te zorgen dat heel erg gewilde bieren direct uitverkocht raken. Bij Insight Cellars waren dat voornamelijk wilde bieren met fruit. Wij kozen voor een bier uit de Sunstead-serie met witte nectarine dat gerijpt is op wijnvaten. Echt fantastisch lekker. Fijn om een kans te hebben gehad om dit te proeven, maar wel jammer dat we geen kans hadden om ook nog een variant met ander fruit te proberen.
Hierna bezochten we twee brouwerijen waar we al een tijdje fan van zijn. Eerst Fuerst Wiacek uit Berlijn waar we een heerlijk hoppige Citra Krush en hazy Early Retirement proefden. Daarna gingen we naar Fanø Bryghus, een brouwerij die we ooit bezochten op het Deense Waddeneiland Fanø. Daar proefden we een interessante Saison met groene peperkorrels en citroen. Bij de Poolse buren van Browar Stu Mostów namen we een smakelijke Philly Sour met aardbei.
Ynfynyty
Bij een bezoek aan een bierfestival is het aan te raden om het alcoholpercentage rustig op te bouwen. Dus niet meteen aan de heftige stijlen als Eisbock, Barleywine of Imperial Stout. Na een bezoekje aan Alvinne, een vaste waarde op Borefts, waar we een fijne lambiek met kersenpit proefden, vonden we het tijd om de stap naar het zware (en vaak zwarte) spul te maken. De eerste in die categorie was meteen de grote klapper van de dag. We hadden in het verleden al eens een fles Ynfynyty van het Braziliaanse Croma soldaat gemaakt en die smaakte naar meer. Op Borefts konden we de 2024-versie van dit bier proberen, een bier dat alles in huis heeft wat een goede Bourbon Barrel Aged Stout moet hebben. Heerlijke tonen van chocola, karamel en vanille. Wat een geweldig bier!
Dit soort bieren moet je op je gemak drinken, zelfs uit een proefglaasje. Dus genietend van het glas wandelden we naar de molen waar de brouwerij naar vernoemd is. Hier vonden we een fijne plek om even rustig te zitten. De zitplaatsen op het grote festivalterrein zijn meestal bezet, vooral door types die de tafels met een groep claimen en hun ’territorium’ aan niemand meer afstaan. Het komt ons een beetje over als mensen die bij een hotel ’s morgens vroeg al handdoeken bij de ligbedden bij het zwembad gaan neerleggen. Voor ons ieder jaar een kleine smet op een verder heel fijn festival. Zeker als je voor flink wat munten eten hebt gekocht en je dat nergens zittend op kunt eten.
Bitterballen
Maar goed, bij de molen zelf kun je wel altijd zitten. En ook lekker eten krijgen. Vooral de zelfgemaakte (reuzen)bitterballen zijn fantastisch lekker. Een klein geheim op het festival is dat het Brouwcafé ieder jaar oude klassiekers van eigen brouwerij op tap heeft. Zo konden we op het terras genieten van de Hel & Verdoemenis Cognac BA. Terug op het festivalterrein gingen we langs bij Anderson’s uit Estland voor een Anderson X, een Double Imperial Stout die heeft gelegen op vaten waar eerst Pedro Ximenez en maple syrup in heeft gezeten. Heerlijk met complexe zoetigheid.
Bij het Zweedse Närke gingen we langs voor een Barrel Aged-versie van de ! Utropstecken, een Amerikaanse stijl barley wine. Vervolgens gingen we naar het Californische The Bruery voor de 2econd, een Imperial Stout met banaan, kokos, cacao en vanille die vervolgens in zowel bourbon- als rumvaten is gegaan. Echt heel erg goed. En nu we toch bij The Bruery waren bleken we net op tijd voor misschien wel het meest gehypte bier van het festival. Bij Croma ging namelijk een reusachtige fles open met daarin de Bourbon Barrel Aged-versie van Time Machine. Om zo veel mogelijk mensen blij te maken kreeg iedereen maar een klein beetje in het glas. Te weinig om een echt oordeel te vellen, maar genoeg om toch te kunnen proeven dat dit echt heel lekker bier is.
Menno Olivier
Als allerlaatste gingen we nog langs bij Menno Olivier Brewing. Menno was degene die 20 jaar geleden Brouwerij De Molen is begonnen. Inmiddels heeft hij de brouwerij verlaten en is hij in Spanje onder eigen naam verder gegaan. Wij proefden de Dota, een Imperial Stout die heeft gerijpt in vaten van de rokerige Kilchoman whisky. De peaty smaak was persoonlijk even te heftig, waarschijnlijk door de heftige zoete stouts die we hiervoor proefden. De volgorde van proeven had waarschijnlijk anders gemoeten, maar dat overkomt je soms op een festival met zo’n rijk en divers aanbod.
We hebben weer genoten, al beseffen we tijdens het schrijven dat we ook heel veel niet hebben geproefd. Zoals de specials die De Molen speciaal voor het festival heeft gemaakt of de heerlijke lambiek van Het Boerenerf, maar zo gaat dat nu eenmaal op een festival.
