Ondanks dat Octopath Traveler niet al zijn potentie kon waar maken, had een hele sterke troef: de zogenaamde 2DHD visuele stijl. Deze wordt nu opnieuw ingezet in tactical RPG Triangle Strategy en dat pakt zeer goed uit.
Afgezien van de bizarre naam hebben we hier te maken met een zeer competente game in de stijl van Final Fantasy Tactics en Fire Emblem. Je plaatst troepen op een grid en laat hen vechten om beurten, waarbij iedere eenheid in zijn beurt mag bewegen en één of meerdere aanvallen mag doen afhankelijk van zijn klasse. Over die combat zometeen nog veel meer, maar wie denkt lekker gevechten achter elkaar te kunnen weg grinden komt bedrogen uit. Triangle Strategy legt een flinke nadruk op het brengen van een interessant, maar langdradig gebracht verhaal.
Zo veel gepraat
We treffen namelijk Serenoa een jongeman die ongevraagd leider wordt van zijn clan in Glenbrook en zich klaarmaakt voor het politiek geregelde huwelijk om de banden met buurland Aesfrost te verbeteren. De derde natie in de driehoek is Hyzante en ieder van deze landen heeft een resource te bieden. Aesfrost huist het ijzer, Glenbrook is het groene midden en Hyzante is bewaker van het zout. Na een tijd van enige vrede wordt ruw verstoord, wanneer oorlog aanvangt en iedere natie voor zich lijkt te gaan. Dit verhaal wordt uitgebreid uit de doeken gedaan in vele, gesproken, dialogen en lange cutscenes. En met lang, bedoel ik vaak tergend lang! Het is niet vreemd voor Triangle Strategy om je een half uur of meer aan dialoog te geven. Hierna volgt er vaak nog een stukje exploratie om meer informatie te achterhalen en pas daarna betreden we het strijdveld. Zo appte ik collega Marc dat ik na vier uren, vier gevechten had beleefd en dat niet helemaal in lijn met mijn verwachting was. De dialogen zijn namelijk af en toe wat cringy en de acteurs overdrijven hun stem vaak, waardoor niet alles even overtuigend is. Dit moet echter niet teveel afschrikken, want na de langdradige opening wordt wat Triangle Strategy wil vertellen heel interessant.
Fantastische combat
Dat gezegd hebbende: wanneer je mag gaan is het echt top. De visuele stijl is niet alleen mooi, maar ook erg praktisch. Je hebt volle controle over de camera en de handige kleuren van de beschikbare vakjes laten direct zien waar je wel- of niet geraakt kunt worden. Onderin zie je duidelijk wat de volgorde is zodat je tactiek vooruit te plannen is. Gaaf om te zien is, hoe de verschillende personages door het verhaal heen hun eigen unieke vaardigheden hebben. Zo is Serenoa’s aanstaande Frederica een Pyromancer die krachtige vuuraanvallen en area of attack effecten kan gebruiken. Mentor Benedict verzorgt buffs zoals meer schade doen of juist meer verdediging hebben voor een aantal ronden. Eenheden als Roland op zijn paard kunnen snel veel grond dekken, maar kunnen in problemen raken wanneer afgesloten van zijn vrienden. Assassin Anna kan onzichtbaar worden en twee keer aanvallen in een beurt en Geela is de healer.
Geavanceerd
Er komt gelukkig meer bij kijken dan enkel de eenheden op de juiste manier aan te laten vallen. Zo doet een aanval in de rug altijd critical damage en kent het een combo systeem wanneer een vriendelijke eenheid aan de andere kant van de vijand staat. Gezien de vijand dit ook kan zorgde voor veel consideratie in waar ik mijn manschappen plaatste. Het terrein moet ook worden meegenomen in de overwegingen, want een aanval van hogeraf heeft voordeel. Maar ook de elementen als vuur en ijs spelen een rol, waarbij ijs movement hindert en vuur uiteraard schade doet. Werp je echter een vuur aanval op een stuk ijs, dan smelt deze en geleid het extra goed bliksem aanvallen. Triangle Strategy geeft zo veel te doen en overwegen en is daarmee enorm uitdagend.
Tussen het verhaal en de gevechten door maak je ook beslissingen die het verhaal vorderen. Triangel Strategy doet dit op een interessante manier door doordat jouw volgelingen beïnvloed worden door jouw keuzes. Belangrijke keuzes word in de Scales of Conviction over gestemd, maar voor je daar komt kun je met de info die opdoet hun stemgedrag sturen. Toch is dat geen garantie en kan het voorkomen dat een kant van de stemming die jij wilt totaal genegeerd wordt door het team. Het geeft zeker in New Game Plus interessante opties weer waardoor je de meerdere paden kunt zien.
Conclusie
Triangle Strategy heeft misschien wel de beste combat van het genre met veel diepgang, persoonlijkheid en vloeiendheid. Het vertelt daarbij een interessant verhaal, maar doet dit veel te uitgebreid waardoor je gemakkelijk veertig minuten tekst leest voor je iets kan doen. Dit zal niet iedere tacticsfan aanspreken, maar is in mijn ogen zeker de moeite waard. Al helemaal wanneer je bedenkt hoe mooi de game eruit ziet, hoe goed de muziek is en bovenal hoe fijn het speelt.