Dimitris Ladopoulos is een grafisch ontwerper uit Athene met een voorliefde voor kunst en wiskunde. Deze twee komen mooi samen in een experiment, waarin hij een computerprogramma loslaat op twee klassieke portretten.
Grappig is dat de voornamen van de schilders in kwestie hetzelfde zijn. Het gaat om Rembrandt van Rijn en zijn Portret van Johannes Wtenbogaert dat te vinden is in het Rijksmuseum en de Amerikaan Rembrandt Peale met een portret van zijn dochter Rosalba.
Beide portretten zijn door Ladopoulos met behulp van het softwarepakket Houdini onderverdeeld in rechthoeken. Deze zijn gebaseerd op de gebruikte kleuren. Grote gekleurde vlakken van min of meer dezelfde kleur worden grote rechthoeken. Meer gedetailleerde stukken met verschillende kleuren splitsen zich in kleinere rechthoeken. Dit splitsen gebeurt zowel horizontaal als verticaal.
Minutieuze details
Vooral bij de Nederlandse Rembrandt zie je zo goed dat hij heel afwisselend werkte met zowel grote grove vlakken als minutieuze details. Zo weet hij perfect de aandacht van de kijker te vestigen op wat echt belangrijk is. In dit geval het ietwat vermoeide gezicht van de 76 jaar oude predikant en schrijver.
Wil je je verder verdiepen in hoe Dimitris Ladopoulos deze interpretaties van de kunstwerken heeft gemaakt, dan kun je via Behance meer te weten komen. Maar ik kan me ook goed voorstellen dat je het technische deel aan je voorbij laat gaan en gewoon geniet van de kunst.
