Recensie: Anneke van Giersbergen, Tom Pintens en Krause

krause en anneke van giersbergen

Een hele mond vol, de ‘bill’ van vanavond. Voor de Melkweg staan mensen in de rij om het Canadese City and Colour, en de Nederlandse Eefje de Visser te aanschouwen. Aan de overkant van de straat schuifelt de oudere popliefhebber de Sugar Factory binnen om het Vlaams-Nederlandse gelegenheidstrio van Giersbergen, Pintens en Krause te gaan zien.

Vermoedelijk zijn de meeste mensen op de naam van Van Giersbergen afgekomen, die bewonderaars heeft uit haar tijd bij The Gathering en als Agua de Annique. Pintens is bekend als bandlid van Zita Swoon, maar timmert de laatste jaren vooral solo aan de weg. Minst bekende van vanavond is Krause, die uit de electrohoek komt en eerder in het voorprogramma van de Ting Tings optrad. Het drietal maakt een korte tour door Nederland en België.

Het is een vrolijke en ontspannen bedoening in de Sugar Factory. De toon wordt vooral gezet door de constante grapjes van de twee dames. Pintens houdt zich aanvankelijk wat meer op de achtergrond en probeert zijn mede-muzikanten bij de les te houden. Zo herinnert hij Krause er meerdere malen aan dat ze haar beats juist aan – “wacht even, ik ben bezig op Twitter, haha” – danwel uit moet zetten.

Gezellig

De sfeer is er één waarin alles kan en mag. Foutjes zijn niet erg, en lachen om jezelf, om elkaar, en om het domme publiek dat geen maat kan houden bij het klappen draagt alleen maar bij aan de hilariteit van de avond. Af en toe lijkt het alsof het publiek louter bestaat uit vrienden en familie van de artiesten.“Gezellig he?” roept Anneke al vrij vroeg tussen twee nummers door. Het speelplezier straalt er vanaf bij alle drie. Ze hebben het duidelijk naar hun zin op het podium. Het publiek beantwoordt dit door mee te lachen, te roepen en uitbundig te klappen, maar is ook op de juiste momenten stil waardoor er genoeg rustige, intieme momenten zijn.

Het is een goed gebalanceerde set waarin een ieder tijd krijgt om te stralen met eigen werk. Hierdoor komen afzonderlijke talenten – de ongeëvenaard mooie stem van Anneke, de originele muzikaliteit van Tom, en de grappige teksten en sfeervolle beats van Krause – goed naar voren. Een hoogtepunt van de avond is Pintens’ nummer ‘Nieuwe Tarzan‘ waarbij de dames al klappend het tegendraadse ritme aangeven. Het publiek probeert mee te klappen, maar kan het ritme niet onder de knie krijgen.

“Laat maar,” zegt Pintens “deze twee vrouwen moesten er al twee uur op oefenen en zij worden er voor betaald.” Het nummer over Sofie het mooie kassameisje, gezongen door Anneke, en ‘Marco Borsato‘ gezongen door Krause waren twee andere uitschieters. Deze drie artiesten laten elkaar de ruimte om eigen werk ten gehore te brengen, maar vullen elkaar ook perfect aan. Het optreden was een genot om naar te kijken, ook al had het af en toe iets vrijblijvends en zelfs cabaratesks, zoals de enigszins flauwe toegift ‘That’s Amore‘ van Dean Martin bevestigde.We hopen dat deze heer en dames nog vaker in deze bezetting zullen optreden. Misschien dan met een iets lekker bekkende naam? Wij hebben al wat suggesties: Anneke van Pintkrause of Tom Krausbergen.

Saskia Naafs
Foto’s: Erik Bremer

20111008 img 9548

20111008 img 9682 2

20111008 img 9687