Duister, diep, zwart wit, koud, emotieloos, hypnotiserend en electronisch: Darling Farahs debuut is niet bepaald gezellige muziek. Maar ach, we hebben toch allemaal wel eens een soundtrack nodig tijdens het cocoonen?
Deze jonge knul (20) is geboren in Detroit, heeft gewoond in de Arabische Emiraten en bivakkeert sinds kort in Londen. Misschien verklaart dat deels waarom zijn muziek zoveel genres betast. Body bestaat uit een diverse verzameling electronica, waarvoor hij nauwkeurig op zoek is geweest in de elektronische muziek van nu. Sounds, ritmes en effecten uit dub, dubtechno, two-step en ambient zijn in een tijdloos techno jasje gegoten, waarbij een beat op iedere tel lang niet altijd nodig is gebleken. Het resultaat is een diepe tech-trip die beter tot zijn recht komt in de slaapkamer dan in een discotheek.
Herhaling
Bij het luisteren waan je je weg in een betonnen, lege kelder vol rook, zittend op een stalen stoel met een dikke stroboscoop op je harses: veel herhaling, zeker weten geen zang, geheimzinig gekraak, machines die in de verte hard aan het werk zijn, spacy echo’s en gegalm. Deze undergroundmuziek is gemaakt om in je eentje naar te luisteren. Titelplaat Body bestaat uit zwevende soundscapes met een beat, North gaat richting een kille two-step, Realised lijkt een Detroit techno-achtige oefening en is een van de weinige platen die het misschien goed zou doen op de dansvloer. Er is geen verhaallijn te herkennen naarmate de cd vordert: de nummers staan op zichzelf.
Dit is niet bepaald tactische muziek op de verjaardag van je kleine nichtje, maar zeker geen verkeerde keuze als je je wilt afsluiten op je werk, als je ’s nachts terugrijdt in de auto na een verjaardag of bij het cocoonen op de bank met de gordijnen dicht. Maar ach, eigenlijk valt deze muziek niet met woorden te omschrijven.
Joey Schaasberg