Op papier heeft Joker: Folie à Deux alles in huis om een blockbuster te zijn: een iconisch personage, een sterke cast, een goed budget en een eigenzinnige regisseur. Alleen pakt het totaal anders uit. Joker: Folie à Deux lijkt niet gemaakt voor het grote publiek, maar richt zich op kijkers die graag een uitdagende film zien.
In het vervolg op Joker zien we Arthur Fleck (Joaquin Phoenix) wegkwijnen in de gevangenis van Gotham. Hij staat op het punt om berecht te worden en de verwachting is dat de uitspraak verre van gunstig voor hem zal zijn. Voor een ontmoeting met zijn advocaat mag Fleck met een bewaker mee naar een minder zware afdeling van de gevangenis. Daar heeft Fleck een ontmoeting met Lee (Lady Gaga) die groot fan van de Joker blijkt te zijn.
Showbizzkoppel
Het feit dat een vrouw aardig tegen hem doet, brengt het hoofd van Fleck op hol en in zijn hoofd maakt zijn fantasie overuren. In zijn dagdromen zijn Lee en hij een showbizzkoppel dat in prachtige decors liedjes zingt. Dit is het moment dat Joker: Folie à Deux echt uit de pas begint te lopen en dat je als kijker begrijpt dat dit geen typische comic-verfilming is. De liedjes lijken ook niet zomaar gekozen. Zo loopt het liedje When the Saints Go Marching In als een rode draad door het verhaal.
De tekst van dat lied verwijst naar de dag des oordeels, iets dat goed past bij de dreigende sfeer in de film. Als je vervolgens de teksten en thema’s van de andere liedjes in de film gaan onderzoeken kom je steeds verhalen tegen over verlies, verdriet, rampspoed en soms ook het circus. Zij zijn dus zorgvuldig uitgekozen en ze versterken het idee dat regisseur Todd Phillips nauwkeurig heeft nagedacht over elk detail en dat er heel veel diepere lagen in Joker: Folie à Deux zitten.
Finale met geweld
Van te voren verschenen er berichten dat de film een musical zou zijn, maar Joker: Folie à Deux is tegelijkertijd ook een rechtbankdrama. Phillips combineert op geniale wijze twee uiteenlopende filmgenres tot een nieuw geheel. In de rechtszaal ontpopt Arthur Fleck zich langzaam weer tot Joker en zien we Lee veranderen in Harley Quinn. Zodoende krijgt de film ook nog een interessant DC-sausje én een bijzondere finale met veel geweld.
Na afloop moet je echt even bijkomen, maar dan wel op een totaal andere manier dan bij de vorige Joker-film. Heel veel zaken die je op voorhand had verwacht komen niet voorbij in de nieuwe film. Daarvoor krijg je een aantal onverwachte zaken voorgeschoteld. Dat kan op het eerste gezicht een teleurstelling zijn voor fans. Aan de andere kant krijgt je een film die zich lastig laat doorgronden en meer schijnt te willen vertellen dan je direct kunt bevatten.
Het lijkt er dus op dat Todd Phillips geheel tegen verwachting in alle superhelden- en blockbustertrends volledig negeert en Joker neerzet in een omgeving die is opgebouwd uit klassieke Hollywoodthema’s als de musical, het rechtbankdrama en de gevangenisfilm. Een bizar personage kan immers overal gedijen. Als je fantasie rijk genoeg is, is alles een podium.
