Eén van de ware parels van het JRPG genre is Chrono Trigger, wat in 1995 voor Super Nintendo verscheen. Dit meesterwerk over tijdreizen wordt nog altijd alom geprezen en kan vandaag de dag nog altijd meekomen dankzij zijn prachtige 16 bits sprites. Chrono Cross had dan ook grote schoenen te vullen en kan daarom een tweede blik gebruiken – dankzij deze remaster voor moderne consoles krijgt de game die kans.
Chrono Cross verscheen drie jaar later op PlayStation en zou niet zo zeer een vervolg zijn, maar eerder een spiritueel vervolg in dezelfde wereld. Door de kracht van de PlayStation zou het dankzij de 3D modellen grote stappen moeten maken, maar met name ook de scope van de game maakte indruk. Ondanks de positieve aandacht van de critici, kreeg Chrono Cross echter nooit de volle waardering die zijn inspiratie wel kreeg. Dit bleek niet alleen dankzij de afwezigheid van de twee geestelijk vaders van Chrono Trigger. Nee, Chrono Cross was iets anders – wat prima had geweest op zichzelf, maar niet kon opleven aan de verwachtingen.
Vandaag de dag
Dat brengt ons naar deze remaster, onder de titel Chrono Cross: Radical Dreamers Edition. Voor mij als soundtrackfanaat, subscribe meteen even op YouTube als jij dat ook bent, is die ondertitel een bekende. Radical Dreamers is namelijk een prequel story wat enkel in Japan verscheen voor de Satellaview. Het was een text based adventure, wat we vandaag de dag een visual novel zouden noemen en gaf context aan de gebeurtenissen in Chrono Cross door zijn eigen zij-verhaal te vertellen. Dit is natuurlijk een mooi stukje game behoud en zie ik graag bijgevoegd in een editie als dit. Wanneer je Chrono Cross: Radical Dreamer Edition opstart (wat ik op PS4 deed, maar het kan ook op Switch, Xbox en PC) tref je een simpel menu met de keuze uit de twee games, een aantal settings en credits. De updates voor Chrono Cross gaan we zo in, maar om eerlijk te zijn had er meer gedaan kunnen worden met een game die een historie heeft als deze.
Nieuwe look
Want er is wel degelijk wat gebeurd om deze game meer speelbaar te maken in 2022. Zo heeft het een grafische overhaul gehad, waardoor de personages duidelijk te zien zijn, alle ruwe randjes eraf zijn gehaald en de wereld scherper oogt. Kleine details zoals in de steden zijn nu eindelijk goed zichtbaar en het fameuze getril van PlayStation graphics is volledig verdwenen. Hetzelfde kan gezegd worden voor de laadtijden die, zeker op de PlayStation 5 amper bestaan. Ook maakt het voor ons gemakkelijk om door de langzame aard van deze game heen te komen. Met een enkele druk op de R2 trekker versnel je het tempo van de game enorm waardoor even terug moeten lopen door een heel dorp niet meer zo’n beproeving is. Maar ook kan het grindy Turn Based gevechten sneller laten verlopen, iets wat zeker welkom is in dit lange avontuur. De andere optie om met L2 de game langzamer te laten afspelen begrijp ik werkelijk niet en raakte ik vaker dan ik wil toegeven. Deze opties zijn welkom omdat het een game is die tergend lang zijn tijd kan nemen. De standaard loop animatie is simpelweg te traag, dus vond ik mezelf altijd aan het rennen. De speed-up is echter te snel om de game bewust mee te spelen, dus niet echt een manier om lang te gebruiken.
Fantastische sfeer
Wat er overblijft is dezelfde, gewoon goede JRPG, die geplaagd werd door de naam en ambitie. Het heeft een interessant gevechtssysteem, waarbij je rekening moet houden met uithoudingsvermogen en aanvalstypen. Waar element kleuren meetellen en je gokjes kunt wagen op of je de krachtigere slag met minder raakkans probeert of het veilig speelt. Wat het wil vertellen is interessant en de uitwerking van twee parallelle werelden waar held Serge tussen hen en weer springt intrigeerde me enorm. Toch bleek het geregeld wel erg vaag en wist ik op momenten absoluut niet wat er van me verwacht werd. Vroeger was er meer tijd natuurlijk, maar hoe je deze game moet doorspelen zonder een walkthrough te raadplegen is me een raadsel. Er zijn geen quest markers, geen logs of andere hulpmiddelen. Spreek met de juiste persoon en onthoud waar je heen moet of wat je moet doen. Hier kan ik natuurlijk over klagen, al is het exact we collectief geweldig vinden aan Elden Ring op het moment. Toch had iets in die trant een gewaardeerde quality of life verbetering geweest voor deze editie. Wat me er echter op alle momenten doorheen wist te trekken is de sfeer die het ademt. Niet alleen de prachtige omgevingen en het mysterie wat je voelt, maar vooral de briljante muziek die het begeleid.
Conclusie
Het is fijn om te zien dat Chrono Cross een nieuwe kans krijgt in de vorm van deze heruitgave met een aantal verbeteringen. De toevoeging van Radical Dreamers is een mooie hommage voor de fans, maar niet iets waar de meeste mensen de tijd voor zullen nemen. Ik had persoonlijk meer verbeteringen willen zien, maar de mogelijkheid om de actie te versnellen is op plaatsen zeker gewenst. Grafisch ziet de game er beter uit dan ooit en deze klinkt nog velen malen beter met één van de mooiste game soundtracks die er zijn. Toch kan de game verwarrend zijn in diens verhaal en wat het van de speler verwacht.