Destiny en uitbreidingen hebben een vlekkerig verleden. Voor iedere fantastische expansie zoals The Taken King zijn er twee teleurstellende delen zoals The Dark Below of Curse of Osiris. Wanneer het dan slaagt, slaagt het ook echt enorm en dat is waardoor Destiny 2 nu met The Witch Queen een nieuwe piek heeft bereikt in het lange leven van deze live service.
“Destiny heeft geen verhaal”, is iets wat al vele jaren geroepen werd. Voor hoe geweldig zijn shooter mechanics en movement ook zijn, spelen mensen de game niet voor het verhaal waar de echte diepgang zich gefragmenteerd op verschillende plekken van het internet bevindt. Hier heeft Bungie duidelijk de laatste jaren naar geluisterd en is begonnen met het steeds verhalender maken van ervaring. Door je onderdeel te laten zijn van wat er gebeurt, je een stem te geven en ook… ehh… het verhaal daadwerkelijk in de game te verwerken. The Witch Queen is hier een prachtig voorbeeld in, waar we een daadwerkelijk interessante schurk te zien krijgen. Niet alleen oogt ze gruwelijk zoals koningin van de Hive kan, maar de game gaat uit zijn weg om je te vertellen hoe zij dit verwrongen kwaad is geworden. Je zou haast empathie kunnen tonen voor haar en dat maakt Savathûn een baas die meer is dan enkel een schietschijf.
Het licht gestolen
Wat deze momenten zijn ga je zelf maar ontdekken die in deze campagne die uitblinkt in twee andere dingen; ten eerste is de lengte perfect, met een aantal langere levels wat – samen met de gebrachte dialogen – je veel meer verbintenis met de wereld geeft. Daarbij is de standaard campagne op momenten al pittig, wat altijd een genoegen is in de game waarbij je op een gegeven moment ongevoelig wordt door de herhaling. Zeker wanneer je de missies op legendary mode speelt kun je beter een fireteam mee hebben, want de uitdaging is flink – en de beloning daarmee ook. Hierdoor kun je best een eind op weg zijn naar raid ready aan het einde van de campagne. Veel hiervan komt door een belangrijk aspect van het verhaal en dat is dat Savathûn als Witch Queen the Light van de Traveler heeft gekregen en daarmee dezelfde krachten aan haar volk kan geven als de Guardians. Ja, Destiny 2 heeft weinig tijd voor mensen die deze termen niet kennen dus inspringen bij deze uitbreiding is waarschijnlijk geen goed idee.
Beter dan ooit
De uitwerking hiervan schudt de gameplay daadwerkelijk op omdat het de Hive feitelijk een aantal nieuwe vijanden geeft. Zo vuren jouw vijanden niet alleen de bekende kogels, energieschoten en granaten op je, maar krijg je met vlagen nu ook Supers om je oren. De elite klassen zijn daarmee niet alleen ontzettend sterk – ze krijgen nog een extra dynamiek. Nadat je een van deze (soms als mini-bosses voelende) vijanden omver hebt, heb je beperkte tijd om hun Ghost te breken. Dit betekende dat ik vaak in gevaarlijke situaties gedwongen werd om onbeschermd over het slagveld te sprinten naar de Ghost en deze met een bevredigend gekraak te vermorzelen in mijn hand. Het leveldesign is sfeervoller dan ooit, waar de Hive altijd al een meer beklemmende horror-vibe afgeven. Intense schietactie wordt afgewisseld met lange gangen, loop-, klim- en puzzelsecties. Oh ja zeker, Bungie haalt elementen uit de Raid (de ultieme end game ervaring op enorm hoog level waar je vijf anderen en excellent teamwork voor nodig hebt) die het grootste deel van de Destiny -pelers nooit zal zien. Daarom is het zo mooi dat dit nu steeds meer in de main game verwerkt wordt, ook omdat het interessante mechanics zijn die heerlijk de actie afwisselen. Zet je wel door om die raid te behalen, dan tref je het summum in content dat Destiny te bieden heeft. Er is een reden dat er races gaande zijn vanaf het moment dat de Raid beschikbaar komt, waar er hele communities samen aan de slag gaan om de puzzels en volgorden uit te vogelen. Mocht je die grind niet voor je weggelegd zijn, bekijk dan eens een stream van een goed gecoördineerd team; het is het waard.
De verfijning van Destiny
Maar daar stopt het niet. De nieuw geïntroduceerde wapenklasse de Glaive is mijn nieuwe favoriete toevoeging in een lange tijd; een lans met groot lemmet wat aan de andere kant ook nog eens energiebollen kan afschieten die flinke damage doet. Ben je door de ammo heen dan kun je los met met mêlee-aanvallen, wat compleet bad ass voelt. Daarbij kun je nu ook je eigen wapen vormen doormiddel van de forge, waarin je onderdelen bij elkaar kiest die je wilt om er vervolgens voor aan de grind te gaan. Vele kills verder heb je dan wel het exacte wapen wat je wilt, en sluit je de potentieel honderden uren aan eindeloze frustratie uit. Al die kleine dingen en grote dingen die Destiny 2 nu beter maken dan ooit.
Conclusie
Destiny 2 is werkelijk nog nooit zo goed geweest als het nu is met The Witch Queen is. Niet alleen is de actie fantastisch, het is alles eromheen wat beter en grootser is. In de eerste plaats is er een zware nadruk op het verhaal, wat verwonderlijk slaagt in een uitdagende en bovenal boeiende campaign. Waarbij je meer interessante dingen tussen het schieten doet doordat Bungie-elementen uit de Raid naar de hoofdgame heeft verplaatst. Daarnaast tref je een boeiende vijand in the Witch Queen zelf, wiens beweegredenen je mooi weergegeven ziet.
Daarbij is alles sfeervol en beklemmend, tot een excellente climax in de raid zelf: The Witch Queen is het beste dat Destiny ooit was.