Af en toe een weekendje weg zorgt voor rust in je hoofd en nieuwe energie in je lijf. Wij brachten een weekend door in een huisje van Landal Miggelenberg en genoten daar van rust, natuur, heerlijk eten en kunst.
Het fijne van een huisje in eigen land is dat je er zo bent. In iets meer dan een uurtje rijden waren we al in Hoenderloo waar Landal Miggelenberg te vinden is. Het woord berg in de naam is niets te veel gezegd, want het park is behoorlijk heuvelachtig, zeker voor Nederlandse begrippen. Het was in het donker even zoeken, maar al snel vonden we ons huisje in het bos. Hier zouden we van vrijdagmiddag tot zondagavond blijven.
Surf & Turf
Na de koffers deels te hebben uitgepakt en het huisje te hebben verkend, wandelen we door het bosrijke park voor het diner. In de Brasserie is het gezellig druk met tafels vol groepen vrienden en familie die ontspannen samenzijn. Die relaxte sfeer versterkt direct het vakantiegevoel dat deze omgeving oproept. We krijgen een fijne tafel met uitzicht op de natuur.
Bij het bestuderen van de menukaart valt direct op dat er opvallend veel keuze is, ook voor wie vega(n) eet. De keuze valt uiteindelijk op twee maal vegan surf & turf en een vegetarische cheeseburger. En belangrijk, bij de gerechten zit lekker veel patat/friet. Ook de toetjes en het glaasje desertwijn smaken uitstekend.
Terug in het huisje gaat de gashaard aan voor warmte en sfeer en spelen we met de familie een spelletje. Je merkt dat je in zo’n huisje van Landal veel meer tijd voor dit soort dingen hebt of maakt. Het feit dat even niets moet, ook al is het slechts voor een paar dagen, werkt direct ontspannend.
De volgende ochtend begint de dag met verse, nog warme broodjes uit de winkel op het park. Bij de wandeling van en naar de kleine supermarkt valt op hoe bosrijk Landal Miggelenberg is. Op het vroege tijdstip is het heerlijk rustig. Na het ontbijt wandelen we met het hele gezin weer terug naar de ingang van het park. We hebben namelijk fietsen gereserveerd. Dat ging simpel en snel via de app van Landal. In deze app staat alle informatie over je verblijf en kun je van alles boeken en reserveren. De app doet daarnaast ook dienst als digitale sleutel van je huisje. Heel handig.
De Hoge Veluwe
Met de fiets rijden we het park uit en dalen we af richting Hoenderloo. Miggelenberg blijkt echt op een berg/heuvel te liggen. Aan de andere kant van Hoenderloo ligt één van de ingangen van Nationaal Park De Hoge Veluwe. Om het park binnen te komen, moet je wel een entree van €13 per persoon betalen. Dat is inclusief het gebruik van de witte fietsen in het park. Wij hebben er echter voor gekozen om op het vakantiepark al een fiets te huren, zodat we niet met de auto of lopend naar de ingang hoeven te gaan. Misschien niet de voordeligste optie, maar wel de meest praktische.
Door het park lopen een aantal mooie fietspaden. Via de pijlen op de ANWB-paddenstoelen volgen we een fijne route richting het Kröller-Müller Museum. Het is onderweg zeer rustig met fietsers. Waarschijnlijk omdat het een erg koude dag is. Hierdoor kunnen we optimaal genieten van de natuur. Dit soort weidse uitzichten en opvallende stilte kom je maar op weinig plekken in ons land tegen. Bedenk wel dat de route per fiets een stuk langer is dan die met de auto naar het museum. Neem dus de tijd.
Kröller-Müller Museum
Bij het Kröller-Müller Museum parkeren we de fiets en wandelen we naar de ingang. Voordat we kunst gaan kijken, genieten we eerst van koffie en taart in het restaurant. Het is immers vakantie. Daarna is het de beurt aan de kunst. Vooral de vaste collectie van het museum blijft indrukwekkend, met als hoogtepunten natuurlijk een aantal topstukken van Vincent van Gogh, waaronder bijvoorbeeld het Caféterras bij nacht of het Portret van Joseph Roulin. De kleuren lijken bij deze schilderijen van het doek te spatten. Ook het werk van James Ensor maakt indruk, mede omdat we nog niet zo lang geleden uitgebreid zijn werk in Antwerpen hebben bewonderd.
De beeldentuin van het Kröller-Müller Museum mag ook zeker niet worden overgeslagen. Zeker als het stralend weer is buiten. Het is natuurlijk jammer dat in het najaar/winterseizoen de Jardin d’émail van Jean Dubuffet niet te bezoeken is en dat de werken van Kenneth Snelson en Marta Pan niet te zien zijn, maar voor de rest is het heerlijk wandelen door de tuin waarin kunst en natuur zich afwisselen.
Voor de terugweg naar Landal Miggelenberg nemen we een andere route. We fietsen eerst naar het noorden om het Jachthuis Sint-Hubertus van architect Hendrik Berlage te bewonderen en van daaruit rijden we weer naar Hoenderloo. Met flink wat kilometers in de benen komen we erachter dat het klimmetje naar de Miggelenberg best pittig is als je normaal gesproken alleen maar in de stad of door de vlakke polders fietst. Na inspanning is het gelukkig ook des te lekkerder om te ontspannen. Voor we naar ons knusse huisje gaan, stoppen we nog bij de kas van de brasserie voor snacks en cocktails (waarom niet?).
In het huisje gaat wederom de gashaard lekker aan en trekken we een mooi blik bier open (een Hydra van Mortalis). Met een muziekje en een goed boek erbij is dat toch wel de ultieme versie van even helemaal niets te hoeven doen. Totdat het tijd is voor het avondeten. Deze avond gaan we niet uit eten, maar gaan we lekker op z’n Hollands gourmetten. Via de app van Landal kun je dit heel makkelijk boeken en aan de deur laten bezorgen. Wij kiezen voor een vegetarische variant die vol zit met verrassende hapjes van onder andere jackfruit, bloemkool en halloumi. Aangevuld met verschillende salades, sauzen én pannenkoekenmix. We zijn echt verrast door het diverse aanbod.
Boswandeling
De laatste dag op Landal Miggelenberg (zo snel gaat dat) staat in het teken van relaxen. Wederom begint de dag met verse broodjes uit de supermarkt op het park. Daarna is het tijd voor een lekker lange boswandeling. Het is heerlijk weer. Vanaf het park zijn er verschillende routes te lopen. We stoppen uitgebreid bij een wildkijkscherm in de hoop wat grote dieren te zien, maar die komen helaas niet tevoorschijn. Toch is het heerlijk ontspannend om even rustig in verte te turen en naar de geluiden van het bos te luisteren.
Op de terugweg maken we wederom een stop bij de Brasserie voor een heerlijke lunch. Daarna brengen we nog wat tijd door met een boek bij de haard. Dan is het tijd om in te pakken, schoon te maken en weer naar huis te gaan. Bij een lang weekend kun je ook op maandag vertrekken, maar we moeten rekening houden met schoolgaande kinderen. De tijd is voorbijgevlogen, maar wat was het heerlijk. Er even helemaal uit. En dat op een uurtje rijden vanaf huis. Onderweg in de auto spreken we unaniem af: dit moeten we vaker doen.
Met dank aan Landal voor de uitnodiging.
