In De vrouw op de trap duikt een verloren gewaand schilderij na 30 jaar op aan de andere kant van de wereld. Hoe is dat zo gekomen en wat heeft dat voor een gevolgen?
Bernhard Schlink is een Duitse schrijver die vooral bekend is vanwege het feit dat zijn boek De voorlezer zeer succesvol is verfilmd als The Reader. Dat boek stamt alweer uit 1995, maar in de tussenliggende jaren tot nu verschenen er regelmatig nieuwe romans van Schlink. Dit jaar was dat De vrouw op de trap.
Moderne kunst
De titel verwijst naar het schilderij waar het allemaal om draait. Dat is gemaakt door een van de grote namen uit de moderne kunstwereld. Toen hij het 30 jaar geleden maakte was hij nog een beginnend kunstenaar die al wel de aandacht trok van kunstliefhebbers en verzamelaars. Een rijke zakenman laat door hem het doek maken waarbij de vrouw op het doek de vriendin van de zakenman is. De mannen krijgen ruzie om het schilderij en de vrouw en roepen daarbij de hulp in van een advocaat. Ook hij raakt in de ban van de vrouw en het kunstwerk.
Na 30 jaar ziet de advocaat het schilderij opeens in een museum in Australië en dat terwijl het spoorloos verdwenen zou moeten zijn. De advocaat gaat op onderzoek uit en al snel komen de personages uit het verleden weer bij elkaar.
Schlink heeft het boek in mooie stukken onderverdeeld. Zo kom je als lezer voor een groot deel te weten wat er vroeger is gebeurd, hoe alle hoofdrolspelers bij elkaar komen en volgt ook nog een boeiende en tragische afloop. Het boek telt net iets meer dan 200 bladzijden maar zit wel vol met interessante en universele thema’s als liefde, dood, kunst en jaloezie. Bovendien lezen sommige passages weg als een detective. Niet vreemd want met dat genre begon Bernhard Schlink ooit zijn schrijverscarrière. De vrouw op de trap is een boek als het leven zelf: vol vragen waarop soms veel later pas antwoorden komen.