Plautilla Nelli was een bijzondere kunstenaar uit de 16de eeuw. Niet alleen omdat ze een vrouw was, maar ook vanwege het feit dat ze als non weinig onderzoek kon doen en toch prachtige werken schilderde.
Sinds kort is haar versie van Het Laatste Avondmaal in al zijn glorie te bewonderen in Florence. Dit na 450 jaar niet zichtbaar te zijn geweest voor publiek. Plautilla Nelli schilderde het doek van 7 bij 2 meter rond 1568. Voor 2 eeuwen hing het in het klooster waar Nelli woonde en werkte: Santa Caterina. Daarna zwierf het rond tussen verschillende locaties.
Overstroming
Zo’n 100 jaar geleden ging het doek opgerold in een depot. In de jaren ’60 raakte het daar ernstig beschadigd tijdens een overstroming. Gelukkig is het prachtige werk herontdekt en is men 4 jaar geleden begonnen aan de restauratie. Deze is nu klaar en daardoor is Het Laatste Avondmaal eindelijk te bewonderen in Florence.
De restauratie is gedaan door een team van vrouwelijke restaurateurs, curatoren en wetenschappers. Dit als eerbetoon aan het leven en werk van Plautilla Nelli. Doordat ze in een klooster woonde en omdat ze vrouw was, mocht ze geen opleiding tot kunstenaar volgen. Ze heeft zich het vak dus zelf aangeleerd. Bovendien mochten de nonnen geen afbeeldingen van mannen zien. Hierdoor kon ze geen gedegen onderzoek doen naar de anatomie van Jezus en zijn apostelen.
Vrouwelijke trekken
Je ziet dus dat de heren op Het Laatste Avondmaal vrouwelijke gelaatstrekken en handen hebben. Alleen de baarden geven ze een mannelijk uiterlijk. De zaken die Nelli wel tot haar beschikking had, zijn prachtig tot in detail weergegeven. Denk aan het voedsel op tafel, de zoutvaatjes en het tafelkleed.
Wie het schilderij wil bewonderen kan terecht in het Santa Maria Novella Museum in Florence, waar het in de permanente collectie is opgenomen. Daar hangt het tegenover een versie van het laatste avondmaal door Alessandro Allori, een tijdgenoot van Plautilla Nelli.
