Ik ben altijd te porren voor iets dat me laat terugdenken aan vroeger, maar dan wel graag met de gemakken van vandaag de dag. Games als Shovel Knight en the Messenger zijn hier uitstekende voorbeelden van; die voelen als vroeger maar stiekem een stuk toegankelijker zijn. Vengeful Guardian: Moonrider doet nu een gooi naar datzelfde gevoel van nostalgie en weet daarmee een prima indruk te maken.
Deze mondvol is een sci-fi action platformer in de geest van Ninja Gaiden die eigenlijk van alles en nog wat te gelijk wil zijn – en daar gek genoeg in slaagt. Het meeste van de tijd zal onze titulaire Guardian side scrollend horden vijanden bevechten met een normale en speciale aanval, horizontale en verticale platformuitdagingen de baas zijn en de nodige bazen en mini bazen tussendoor omleggen. In andere levels rijdt de Moonrider juist op zijn motor om zo al schietend zijn weg over de futuristische snelwegen te maken. En dit alles met een stevige hap uitdaging, want Vengeful Guardian: Moonrider is zeker geen makkelijke game en ook één die je geen ongelimiteerde pogingen geeft.
Cyberninja
Onze cyberninja ontwaakt in een laboratorium en besluit zich tegen zijn makers te keren en te ontsnappen om het grote kwaad te bestrijden. Dit wordt zeer cool en retro gebracht en schuwt zeker bloederige pixel-taferelen niet. Na het lab te zijn ontsnapt, presenteert Vengeful Guardian: Moonrider je met een negen levels tellende kaart die je in ware Mega Man-stijl in iedere volgorde kunt tackelen. Standaard wandelt deze moordmachine en je kun je een trekker ingedrukt houden om te rennen, iets wat al snel natuurlijk wordt. Rennend kun je daarbij ook een enorme aanval plaatsen die snel afrekent met de meeste vijanden. Wat dit cool maakt, is de bloederige aard van hun sterf-animaties wanneer je dit net op de juiste manier timet.
Divers
Ondertussen probeer je health en munitie voor de speciale aanvallen op te pikken uit containers, gevallen vijanden en verwoestbare houten kisten. Al dit voelt heerlijk arcade en de levels loop je in de meeste gevallen dan ook redelijk gemakkelijk doorheen in een plezierige power fantasy. Waar ik echter geregeld een pas op de plaats moest maken was bij de bazen, waar je zeker patronen zal moeten herkennen om zo op de juiste manieren te ontwijken terwijl je zoveel mogelijk schade erin probeert te krijgen. Deze bazen hebben een gave verscheidenheid en ik was voor ieder gevecht compleet verrast. In sommige gevechten hang je aan balken zonder vloer onder de voeten, in andere arena’s bevocht ik een enorme, raket schietende robotreus en op weer andere moment racete ik op een motor achter de boss aan. Vengeful Guardian: Moonrider is bijzonder divers en daarmee zeker de moeite voor fans van het genre.
Conclusie
Wie een lekkere retro actie-platformer zoekt die eruit als een Super Nintendo-game met heerlijke 80’s soundtrack hoeft niet verder te zoeken dan Vengeful Guardian: Moonrider. De game kent z’n hommages, brengt een cool upgradesysteem en kent voldoende diversiteit om interessant te zijn. Combat voelt prima en de uitdaging is zeker aanwezig, zeker wanneer je het tegen de grote eindbazen opneemt. Vengeful Guardian: Moonrider voelt als de perfecte retro-snack voor de liefhebber.
Sander Noordijk
