Vanaf 22 april is in de Rutger Brandt Gallery een nieuwe expositie te zien. Een maand lang kun je in de Amsterdamse galerie genieten van de tentoonstelling ‘Noble Savage’ van kunstenaar Daniel Horowitz. De Amerikaan leverde bijzondere schilderijen en prenten.
Daniel Horowitz (New York, 1978) schildert, tekent en maakt collages en installaties. Zijn kunst wordt gekenmerkt door een bijzondere mix van realisme en surrealisme. In veel werken zie je anonieme figuren geschilderd tegen achtergronden van bizarre landschappen, mythische scènes en alledaagse architectuur. Gedraaide en uitgerekte objecten of lichaamsdelen worden weergegeven in levendige kleuren. Het werk van Horowitz onderzoekt begrippen als hedendaagse realiteit, sociale angsten en verdrongen identiteit. Zijn dromerige beelden zijn op meerdere manieren te interpreteren.
Nobele wilde
Horowitz’ nieuwe tentoonstelling Noble Savage verwijst naar de term die te maken heeft met het idee dat de mens in natuurlijke staat zuiverder en minder verdorven is dan de beschaafde mens, welke is aangetast door moderniteit en technologie. De ruige natuur wordt al een tijd onderworpen aan cultivering en wetenschap, maar in onze geest leeft het geromantiseerde stereotype van de natuurlijke mens, in al zijn goedheid en met grote fysieke krachten en seksuele potentie, voort. De Noble Savage in onze gedachten schreeuwt eigenlijk om vrijlating.
Door onze beschaving zijn we in een keurslijf terechtgekomen waarbij vleselijk genot en verlangens worden onderdrukt. Daniel Horowitz verbeeldt deze onderdrukking in zijn schilderijen. Als een archeoloog is hij aan de slag gegaan en heeft hij verkenning gedaan naar het effect van de beschaving op de essentie van ons mens-zijn.
Antieke gravures
Naast schilderijen zijn er ook prenten te zien tijdens de tentoonstelling. Deze gravures zijn door Horowitz gemaakt in opdracht van Musée de la Chasse et de la Nature in Parijs. De prenten met dieren waren onderdeel van de tentoonstelling ‘Safaris’. Als bron voor dit werk dienden antieke gravures uit de 18de, 19de en begin 20ste eeuw. Horowitz bootste de stijl van deze gravures na en manipuleerde de beelden vervolgens. Hierdoor hebben ze een nieuwe betekenis gekregen. Met deze ‘alternatieve werkelijkheid’ onderzoekt hij de rol van het museum als verstrekker van waarheden en feiten.
De gravures zijn een hervertelling van een fictieve safaritocht. In een artikel van Whitewall Magazine over de tentoonstelling in Musée de la Chasse et de la nature wordt stilgestaan bij dit fenomeen. De safari kwam op in de tijd van de Romantiek, waarbij de nadruk lag op de groei en bloei van de natuur. De safari stond in het teken van jagen en ontdekken. Zo’n tocht kan ook worden gezien als een metafoor van de zoektocht van de moderne mens naar zichzelf. Sinds de Verlichting jagen we in reeds ontgonnen gebied. Door de industriële revolutie is wereld van de natuurlijke wilde eigenlijk niet meer. Horowitz refereert hier op een bijzondere manier aan door onnatuurlijke associaties in zijn prenten te verwerken.