In haar werk zoekt Tessa de Rijk naar perfecte lijnen en vormen. De ritmische patronen die je op haar schilderijen ziet, zijn uitkomst van gedegen onderzoek. Haar atelier noemt ze eerder een laboratorium dan een werkplaats. Bovendien maakt ze haar eigen kwasten en verf. Je begrijpt, wij werden benieuwd naar deze kunstenaar!
Onlangs leerden we Tessa en haar Atelier de Rijk kennen op een evenement dat was georganiseerd vanwege de lancering van Sonos Move. Speciaal voor die avond was er een sfeervolle huiskamer gecreëerd, waarin de luidsprekers goed tot hun recht kwamen. Ons oog viel meteen op de dynamische werken van Tessa. Hier wilden we graag meer over weten. En zo geschiedde.
Hoe omschrijf je jouw werk?
Als ik naar mijn werk kijk, dan zie ik een (tijdelijk) eindpunt van een zoektocht naar een compositie van textuur en materiaal die in harmonie is. Het werk is geen bombastische blikvanger, maar biedt juist rust voor het oog. Dit komt door het serene karakter ervan. In het ideale geval sluit mijn kunstwerk vrede met alle andere objecten in het pand en moet het onderdeel worden van de totale ruimte waar het met licht en schaduw kan spelen. Meestal pas ik zo min mogelijk kleur toe en staat de kleur die ik gebruik als ware in dienst van de vorm. En als laatste zou ik nog willen toevoegen dat ik vaak bewegingen of ritmes lijk te verstillen.
Kun je iets vertellen over jouw werkwijze?
Zoals ik net al aangaf, zie ik mijn werk als een tijdelijk eindpunt. Om daar te komen, test en probeer ik een hoop. Ik ben altijd bezig. Mijn atelier is eerder een soort kunstlab. Ik bewaar proefjes en maak notities om tot een beter resultaat te komen. Mijn handen en hoofd zijn samen één vloeiende machine, die nooit zonder ideeën lijkt te zitten. Ook is het denk ik goed om te noemen dat ik niet bang ben dat iets mislukt. Falen of opnieuw beginnen hoort erbij. Als je iets niét doet, dan lukt het ook niet.
Je maakt je eigen materialen, wat is het idee daarachter?
Wat mij betreft is het een logisch verband met hoe ik werk. Ik experimenteer graag en ik merkte dat wat in de winkel werd aangeboden niet meer paste bij hoe ik het in mijn hoofd had bedacht. Het enige dat je dan kunt doen, is een eigen kwast maken die precies doet wat jij wilt en verf gebruiken die eruitziet zoals jij dat wenst. Het zoeken naar de juiste samenstelling is heel leuk en ik geniet echt van het eureka-moment. Omdat alles dat ik gebruik zelfgemaakt is, ontstaat er automatisch eigenheid en ook een soort onvoorspelbaarheid in het werk. Dat maakt elk stuk uniek. En als ik dan heel streng ben, vind ik ook dat de maker/kunstenaar eigenlijk van begin tot eind bewuste keuzes moet maken waarom iets er zo uitziet. Dat klinkt misschien tegenstrijdig met dat ik zeg dat mijn werk ook onvoorspelbaar is, maar ik zie het meer als een keuze dat ik kleine verrassingen toelaat.
Hoe heb je jouw stijl ontwikkeld?
Los van dat je hoe dan ook een kind van de tijd bent, gebeurt het ontwikkelen van een stijl je door de keuzes die je maakt en door het voortborduren op dingen die je zelf geslaagd vindt. Mijn stijl is een combinatie van verschillende achtergronden en disciplines. Al voordat ik ging studeren aan de HKU (Hogeschool van de Kunsten Utrecht) kreeg ik teken- en schilderles van een goede vriend van mijn moeder. Hij heeft me geleerd om goed te kijken en laten zien wat voor effect het heeft als je bijvoorbeeld je kwast op verschillende manieren vastpakt. Op de HKU heb ik interieurarchitectuur gestudeerd. Tijdens die studie merkte ik wel dat ik behoorlijk neigde naar hoek van de beeldende kunst. Na mijn afstuderen heb ik in Delft als maquettebouwer gewerkt. Daar is mijn liefde voor materiaal nog groter geworden en ben ik technisch ook flink gegroeid. In de tussentijd veranderde mijn huis steeds meer in een werkplaats/atelier waar ik altijd wel met iets bezig was. Inmiddels zit in mijn eigen kunstlab van 100m2 in Amsterdam. Echt mijn paradijs met alle plek voor proefjes.
Wat is jouw grootste inspiratiebron?
Ik kijk graag naar van alles en dan blijven daar restjes van in mijn hoofd plakken. Ik kan helemaal wild worden van een houtverbinding of foto’s maken van stofjes die ik mooi vind. Ik hou me juist niet vast aan één ding. Op dit moment is de Japanse schilderkunst en kaligrafie iets waar ik me in verdiep. Ik vind het heel interessant dat het lijkt alsof er daarin minder sprake is van zogeheten vuldrang, dat de kunstenaar juist de essentie van het werk vindt door het weglaten.
Heb je een favoriet kunstwerk?
Je kunt je misschien voorstellen dat als ik al enthousiast word van een mooi schroefje ik niet echt één kunstwerk zou kunnen kiezen. Ik haal veel inspiratie uit alles om me heen en veel dingen boeien me. Het valt me wel op dat als ik naar kunst of design kijk dat ik me vooral bezig houd met hoe het gemaakt is.
Wie is je favoriete kunstenaar?
Het was te verwachten natuurlijk, maar ik heb er niet slechts één! Ik houd van meerdere kunstenaars. Le Corbusier, omdat deze man een genie is. Weet je wel hoe mooi hij ook kan schilderen? En de Japanse architect Tadao Ando. Hij gebruikt alleen beton, maar door licht en schaduw is het heel mooi tactiel. Verder ben ik een liefhebber van Jan Schoonhoven, met zijn spierwitte reliëfs van karton en kranten. Zijn werk komt tot leven als er licht op valt. Eigenlijk spreekt iedereen uit de Zero-beweging me aan.
Waar zie je jouw kunst het liefst hangen?
Het liefst in een ontwerp van Tadao Ando of Le Corbusier, maar dat betekent ook dat ik kleiner werk moet maken. Dus dan kies ik toch voor een hele rits werken onder de bomen van een Japanse tuin.
Wil je nog meer werk van Tessa de Rijk zien, kijk dan ook op haar Instagram.
