Recensie: Drei van Tom Tykwer

drei tom tykwer

Het verhaal van Drei is eigenlijk heel simpel: Hanna en Simon, die al jaren een relatie hebben, worden beiden stiekem verliefd op dezelfde man en dat zonder het van elkaar te weten. Dit gegeven is al genoeg voor een sterke film, maar het is de manier waarop regisseur Tom Tykwer het invult dat de film extra bijzonder maakt.

De film speelt zich af in het hedendaagse Berlijn in een milieu vol artistieke, hoogopgeleide veertigers. Dit zorgt ervoor dat het op papier simpele verhaal aangevuld wordt met dans, kunst en discussies over stamcellen. Aan het begin kost het daarom even wat moeite om de aandacht bij de film te houden, maar Hanna begint te flirten met wetenschapper Adam komt er vaart in het verhaal.

Verliefd

De spanning die vreemdgaan met zich meebrengt maakt de kijker eerst wat ongemakkelijk. Zeker omdat de thuis op zijn vriendin wachtende Simon allerlei privéproblemen moet doorstaan. Op het moment dat je medelijden met hem begint te krijgen, wordt ook Simon heimelijk verliefd: op dezelfde Adam. Dat zoiets, zeker in een film, nooit goed kan gaan moge duidelijk zijn, maar Tykwer weet heel goed de spanning vast te houden. Dit komt onder andere doordat drama, humor en spanning zich constant afwisselen en vanwege het toch nog verrassende einde.

Als je Drei in een hokje zou moeten stoppen, dan zou je het een romantische komedie moeten noemen, maar dan wel een realistische versie daarvan.