Er zijn maar weinig festivals die zo bijzonder en uniek zijn als Sziget in Budapest. Afgelopen week bracht ik 5 dagen door op het ‘Island of Freedom’ en had daar echt een fantastische tijd.
Het avontuur begint meteen als je voet zet op het Óbuda-eiland, de locatie van het festival (Sziget is Hongaars voor eiland). Eerst moet je over een oude brug naar het eiland. Deze brug hangt vol met vlaggen en is voor veel bezoekers de eerste plek om foto’s te maken. Na de kaart- en tassencontrole sta je dan op het terrein. Je kunt hier eindeloos ronddwalen en steeds nieuwe eettentjes en podia ontdekken. Voor wie recht op zijn doel wil afgaan, staan er ook overal wegwijzers en plattegronden.
Natuurlijk staat muziek centraal op dit festival, maar er is nog veel meer te doen. Je kunt op Sziget ook naar het circus, theater of museum. En er zijn heel veel workshops, je kunt films kijken, straattheater bewonderen, colleges volgen en nog ontelbaar meer dingen. Het aanbod is echt enorm.
Direct genieten
Op mijn eerste avond op Sziget wil ik gaan genieten van de muziek. Bij aankomst kan ik meteen terecht bij PJ Harvey op het hoofdpodium. Dat is direct muzikaal genieten, want de begeleidingsband van Polly Jean bestaat uit onder andere Alain Johannes (ex-QOTSA), Mick Harvey en John Parish. De set opent duister en meeslepend met nummers van de laatste twee albums, waarbij vooral de saxofoons in The Ministry of Defence en de gesampelde hoorn in Let England Shake indruk maken.
Ondanks de zeer goede show van PJ Harvey besluit ik halverwege toch te vertrekken, want in de grote A38-tent, achter het hoofdpodium, speelt gelijktijdig de excentrieke rapper Danny Brown. Van hem wil ik ook graag iets zien en horen. Als ik de tent binnenkom hoor ik de klanken van het geweldige Really Doe. Brown vuurt de ene na de andere klassieker uit zijn oeuvre af op het gretige publiek.
Toetje
Na een paar nummers ga ik weer terug voor het laatste deel PJ Harvey, met oudjes 50ft Queenie, To Bring You My Love en Down By The Water. Daarna pak ik ook de finale van Danny Brown met When It Rains en Pneumonia mee. Het is best lastig om te schakelen tussen deze uiteenlopende genres, maar muzikaal gezien is het meer dan de moeite waard. DJ Shadow later op de avond is het toetje van de avond.
Op dag 2 is het tijd om het terrein van Sziget verder te ontdekken. Ik begin in het circus en zie daar een moderne acrobatenact. Daarna geniet ik van de woestijnblues van Tamikrest, de dansbare pop van Roosevelt en een energieke greatest hits-show van Bad Religion. Bij het hoofdpodium pak ik alleen een hitje van Macklemore mee. Daarna is het tijd om te dansen. Dat kan de hele dag en nacht op een terrein waar de Arena (EDM) en het Colosseum (techno) staan. In de laatste geniet ik verspreid over meerdere dagen van energieke sets van Kollektiv Turmstrasse, Henri Saiz, Hernan Cattaneo en Heidi. Ook is er ruimte voor lokaal Hongaars talent.
Het allermooist aan deze stages is het feit dat je zo veel mensen ontmoet. Sziget is een unieke smeltkroes van nationaliteiten en mensen in alle soorten en maten. Op dit festival kan iedereen zichzelf zijn, ongeacht afkomst, geslacht, huidskleur of seksuele voorkeur. Ik ben nog nooit op een grootschalig festival geweest waar de sfeer zo ongedwongen en tolerant was. Sziget mag zich oprecht Island of Freedom noemen. Op dit eiland bestaan geen hokjes, labels of vooroordelen.
Dan is het alweer zondag. Op deze dag blijf ik vooral lang hangen bij Hurts op het hoofdpodium. Het is bijzonder om te zien hoe deze band zich heeft weten te ontwikkelen tot headliner op een groot festival. De grote groep aanwezige fans bewijst dat ze echt een grote naam zijn geworden. Hurts weet heel knap het publiek te bespelen met de combinatie van sombere teksten en dansbare beats. De rest van de avond gaat vooral op aan biertjes drinken, nieuwe vrienden maken en een paar shotjes palinka.
Weirde breaks
Na het weekend gaat Sziget gewoon door. Op maandag zullen uiteindelijk de hoogtepunten van Sziget 2017 te zien zijn. Opwarmen doe ik bij Two Door Cinema Club, waarbij vooral het nieuwe gemillimeterde kapsel van de zanger opvalt. Bij de Duitse hiphop-act Marteria worden de spieren losgemaakt op de dansvloer. Daarna gaat het dak eraf bij Major Lazer. Diplo vuurt constant heerlijke beats, dikke bassen en weirde breaks op het publiek af. Dat waren in dit geval zo’n 50.000 mensen. Een enorm aantal, maar desondanks is er voor iedereen genoeg ruimte om te dansen.
Vince Staples is de man die de avond mag bekronen. Zijn Big Fish Theory is voor mij al één van de beste albums van het jaar, maar na deze avond gaat ook de titel van beste optreden van het jaar naar Vince Staples. Alles klopt aan deze show. De setting is minimaal, je ziet alleen het silhouet van de rapper tegen een vrijwel constant oranje achtergrond, maar de uitvoering is geniaal.
De beats van Vince Staples zijn geïnspireerd op de klassieke techno uit Detroit en door producers als Flume en Sophie vertaald naar een modern geluid. Muzikaal gezien is het nog het best te vergelijken met de meest experimentele beats van Kanye West op de albums Yeezus en The Life of Pablo. Over deze beats brengt Vince Staples felle raps over eerlijke onderwerpen als liefde en politiek. In de A38 op Sziget werkte deze combinatie als een explosief mengsel dat de tent in vuur en vlam zette. Wat een geniaal optreden!
Op de laatste dag van Sziget verzamelde iedereen de laatste energie om er voor de laatste keer een feestje van te maken. Birdy is de rustige start. Daarna volgt een indrukwekkende show van Alt-J. Het blijft mooi hoe tegendraads en betoverend hun muziek is. Coole visuals maken het geheel af. Al moet ik wel eerlijk zeggen dat de oudjes Fitzpleasure en Breezeblocks meer indruk maken dan het nieuwe werk.
Afsluiters
De officiële afsluiter op Sziget is dit jaar het Belgische duo Dimitri Vegas en Like Mike. Ik blijf even hangen bij het hoofdpodium om het visuele spektakel te bewonderen. Helaas is het muzikaal niet echt interessant, dus ik laat de massa achter me en ga op zoek naar het muzikale avontuur. Ik pak wat nummers van Breaking Benjamin mee, bekijk een Hongaarse reggaeband en luister naar een jazzkwartet. Daarna ga ik naar de band die voor mij een betere afsluiter is: Interpol. Na een intro van een paar nummers spelen ze integraal het album Turn On The Bright Lights om af te sluiten met The Heinrich Maneuver en Evil. Heerlijk!
Naast de optredens die ik hier opsom, heb ik nog veel meer gezien en gehoord op Sziget, maar als ik alles zou moeten opnoemen, dan kan ik een boek volschrijven. Het festival was echt uniek en bijzonder en dan heb ik het nog niet eens over de combinatie met de stad Budapest gehad. Mijn programma bestond namelijk uit ’s morgens en ’s middags activiteiten in de stad en ’s avonds en ’s nachts naar het festival. Over de stad dus later meer!
Sziget beschikt over een enorme camping op het eiland. Je kunt praktisch overal op het eiland je tentje opzetten. Zoek je wat meer luxe? Dan kun je net zoals ik heb gedaan logeren in het Aquincum Hotel. Dit luxe hotel met eigen warmwaterbronnen ligt op slechts 1 halte met de tram van het festival. Een aanrader.
