Als familieman met een vakantiebestemming heb ik behoefte aan een betrouwbare en vooral ruime wagen en als deze er ook nog eens mooi uitziet, dan is dat alleen maar mooi meegenomen! Om die reden besloot ik voor onze vakantiereis naar Kroatië mijn vertrouwen te leggen in Volvo die met de prachtige XC90 T8 haast een rijdend paleis neerzetten.
“Niets zit lekkerder dan een Volvo” is een uitspraak die mij lang bijbleef en na tientallen uren te hebben doorgebracht in het meest luxueuze dat het Zweedse automerk kan bieden, kan ik dit beamen. Volvo rijdt soepel, heerlijk comfortabel en focust zich op de dingen die belangrijk zijn om een lange reis zo soepel mogelijk te laten verlopen. Dit heb ik tot de max kunnen ervaren dankzij onze creatieve en zeker niet optimale reis van en naar Kroatië. In totaal legden we zo’n 3300 kilometer af langs bergpassen, grotten, pretparken en onze uiteindelijke vakantiebestemming. De Volvo XC90 is hierin werkelijk een game changer geweest gezien het de perfecte ervaring kon geven of we nu keihard over de Duitse Autobahn raaste of langzaam een weg omhoog werkte in de ogenschijnlijke eindeloze bergpas-omleiding die we verkozen, de ervaring was gelijk: soepel en vertrouwd. En dankzij de Plugin Hybride kon een deel hiervan elektrisch, maar hadden we geen laadstress dankzij de traditionele verbrandingsmotor die aan deze XC90 T8 AWD aandrijft.
Zo ongelooflijk ruim
Laten we beginnen met de auto zelf, die ik verkoos voor zijn overdaad aan ruimte. Want nadat de absoluut noodzakelijke koffers en de opvouwbare elektrische bolderkar ingeladen waren, hadden we nog een zee aan ruimte over in de kofferbak. Fantastisch! Uiteraard komt er altijd nog wel wat bij wanneer je nog kussens wilt meenemen, de (waar ik liefkozend naar refereer als de) techtas met tablets, opladers, de Nintendo Switch 2 en SteamDeck en een koeltas voor drinken en eten voor de reis. Maar zelfs dan kan ik zeggen dat de kofferbak van de XC90 pas voor de helft gevuld is. Dus deed ik wat iedere weldenkende Nederlander in de zomer doet (mogelijk is dit projectie) en dat is om de ijsblokjesmaker mee te nemen en het koffiezetapparaat. De laadruimte van 640 liter biedt hier simpelweg de ruimte voor. Zou je ervoor kiezen om deze ruimte op te geven en de derde rij aan stoelen in te zetten, dan houd je nog steeds flink wat ruimte over. Deze stoelen klappen handig weg en volledig horizontaal waardoor je simpelweg het gevoel van een ruime kofferbak overhoudt. Maar hoe ruim deze auto is, houdt niet op bij de kofferbak. Ook op de achterbank kon ik als volwassen, lange Nederlander comfortabel zitten wanneer de bestuurdersstoel afgesteld is op mijn lengte. En ja, ik ben iemand die graag wat verder weg zit van zijn pedalen dan andere mensen.
De heenreis
Het plan is simpel. We hebben een bestemming, de luxe camping in Kroatië, maar zowel mijn vrouw als ik houden van autorijden en dus plande we onze route zorgvuldig uit. Onze eerste dag zou bestaan uit het komen tot Salzburg, waar we een hotel boekten voor de nacht en de dag erna zouden rijden via de Grotten van Postojna naar de camping. Die eerste dag was een heerlijke dag van kilometers maken. Ik vond relatief weinig verkeer en werkzaamheden op de vele uren die ik op de Duitse Autobahn doorbracht. Het comfort van de Volvo was op dat moment al gecementeerd in mijn brein. De auto is gigantisch met 1,8 meter in hoogte, een kleine 5 meter in lengte en 2400 kilo zwaar, maar voelt alsof je een reguliere personenauto rijdt. Het stuur is licht en zelfs zwaarder in te stellen als optie in de menu’s (al vond ik dat weinig verschil maken). De draaicirkel van deze auto is ook vele malen kleiner dan je zou denken! Parkeren van de wagen bleek nergens een probleem, mede dankzij de geweldige camerasetup rondom de auto. Naast een achteruitrijcamera die direct activeert was het vooral de 360 graden-camera die me hielp bij het parkeren van dit rijdende fort. Na een soepele dag doorgebracht in het land van onze oosterburen merkte ik al gauw hoe ontspannen Volvo het rijden maakt. Ja, er is assistentie: De XC90 beschikt zoals veel moderne auto’s over een pilot mode die adaptive cruise control combineert met het binnen de lijnen blijven. Hierdoor heb je tijd om naar het uitzicht te kijken terwijl je over vierbaansbruggen rijdt en houdt het afstand tot je voorganger. Adaptive cruise control waarbij je geen rekening hoeft te houden met de afstand tot de voorganger omdat dit automatisch aangepast wordt voelt heerlijk, maar kent zijn beperkingen. Zo ben je vrij om in te stellen hoeveel afstand je wilt houden in een aantal vooraf bepaalde meters, maar al gauw merkte ik hoeveel dit motiveert om links te rijden. Dit is geen kritiek op Volvo, maar op adaptive cruise control, want om soepel te rijden bleek dit vaak de beste keuze. Wissel je namelijk geregeld banen, dan moet je een goed gevoel ontwikkelen over hoe ver de auto vooruit kijkt om een spontane vermindering van snelheid te voorkomen. Als iemand die nog altijd een ouderwetse auto rijdt waar cruise control enkel betekent dat ik het gaspedaal niet hoef in te drukken is dit flink wennen. Opnieuw, dit is geen kritiek op Volvo, maar simpelweg waar de wereld naar toe beweegt. Want wanneer je dit accepteert en er rekening mee houdt, rijdt deze auto haast vanzelf met als gevolg dat je goed uitgerust op je bestemming aankomt.
Geiten en door
Die avond stopten we in Salzburg, waar we op de weg terug van het restaurant berggeiten zagen lopen op een ogenschijnlijke verticale wand – midden in de stad! De dag erop trotseerden we de prachtige bergen van Oostenrijk naar Slovenië, waar onze voornaamste observatie was dat mensen hier daadwerkelijk elkaar één voor één laten invoegen bij werkzaamheden. Soepel en galant, daar kunnen we iets van leren. Maar verder was onze rit door Slovenië, gewapend met tolvignetten, waanzinnig soepel door een prachtige omgeving. Ook hier merkte we vooral de ondersteunende werking van de auto; het zorgde ervoor dat lastige momenten makkelijker werden en we uitgerust verder reisden. Een stop in de prachtige grotten van Postojna was een mooie break, waarna we nog anderhalf uur te gaan hadden tot onze eindbestemming. De grensovergang van Slovenië naar Kroatië is een magisch moment, waar je de berg overgaat om begroet te worden door meren en de Istrische kust. Tot die tijd hebben wij ons geweldig vermaakt dankzij de comfortabele cockpit waar we ons in bevinden, maar vooral de heerlijke audioset van Bowers & Wilkins, sowieso één van mijn favoriete audiomerken! We pompten Kraantje Pappie, BlackPink en Sum41 terwijl we onze weg baanden met heerlijk vol en vooral warm geluid. Alles wordt bediend vanaf de centrale tablet die Native Android draait en Google Maps, Spotify en meer tot de beschikking heeft. Yes, de dames keken YouTube terwijl we stilstonden, maar in de kern was dit een simpele, maar effectieve console. De route die we reden zagen we ook direct achter stuur op de dashboard, maar de andere zaken als muziek hebben hun plek op de (voor moderne standaarden) ingetogen centrale tablet. Ik waardeer dit. Het feit dat het interieur van deze Volvo geen overdaad aan schermen is, maar oogt en voelt als een traditionele auto. Eén die ook fraai afgewerkt is met houten elementen en fraaie stiksels: de XC90 voelt net zo premium als je zou verwachten.
Geeft vertrouwen
En alles wat je nodig hebt is er: flitserinformatie wordt getoond in de dashboard, de Heads Up Display geeft inzicht recht voor je ogen en ook met de snelheid wordt je geholpen dankzij een kleine ping als je er overheen gaat. Dit wordt dynamisch uitgelezen door de auto en indrukwekkend genoeg kijkt deze zelfs naar matrix borden. Zet je door een rijd je boven die snelheid, blijft de auto je hier niet over storen. Er is ook een mogelijkheid in plaats van het geluidssignaal het pedaal te gebruiken, maar dit voelde niet heel prettig. Vanaf de vakantiebestemming vonden we vele excursies en uitwegen waar de krachten van de Volvo XC90 benadrukt werden. Zo genoten we van het zonnedak wat volledig van glas is en kan worden geopend aan de voorzijde. Aan het begin van de reis hadden we dit dicht zodat het ‘niet te heet zou worden’, maar al gauw bleek dat dit dakraam de zinderende temperaturen goed buiten hield. De resterende vakantie reden we dus met de dakcover open waardoor we bomen, gebouwen en bergen gemakkelijk konden bekijken. We genoten ervan dat de adaptive cruise control een uitkomst is in druk verkeer omdat het vrij de afstand houdt, maar ook in de bergen hielp dit. Op deze draaierige weggetjes hield de auto zichzelf mooi binnen de lijnen en dat gaf vertrouwen. Het duurde dan ook niet lang voor we als een lokale bewoner op snelheid de bergweggetjes reden. Hiervoor moet er wel duidelijke belijning op de weg zijn uiteraard, gezien het met vage en tijdelijke gele strepen nog weleens averechts kan werken. Ook was ik zeer te spreken over de goede meldingen en sensoren op de wagen. Achteruit rollend op een drukke parkeerplaats gaf de auto een rood alarm omdat er een andere auto aankwam. Het ging vast goed, maar de melding was sneller dan dat ik die persoon gezien had.
Diepe dalen en watervallen
Onze terugweg zou via een overnachting in München doorgaan naar Europapark in het zuiden van Duitsland. We hadden gerekend dezelfde route via de grote tolwegen en de Karawanken Tunnel te nemen, maar door een afsluiting rond de tunnel navigeerde Google Maps ons hard om. Zelfs een beetje tegen onze wil, gezien de afsluiting nog een aantal uren rijden verwijderd was en mogelijk zichzelf al opgelost had wanneer we er zouden aankomen. Ik probeerde dit te forceren, maar Maps gaf daar geen gehoor aan. Het gevolg was eenroute via Italië en vervolgens door Oostenrijkse bergpassen. Prachtige beelden, begrijp me niet verkeerd, maar het betekende twee uren extra reistijd en een aantal spannende momentjes met werkzaamheden in blinde bergpassen. Ook hier werden we goed geholpen door de vele assisterende features van de Volvo XC90. Wel hadden de scherpe bochten nog wel eens het resultaat dat de Volvo auto’s voor zich niet meer zag en plots versnelde. Het laatste stuk snelweg van München naar Rust was weinig eventful, maar wel via het zelfverklaarde mooiste stuk van de Autobahn met prachtige diepe dalen, hoge bergen en watervallen. De regen en donderstormen maakte het bij vlagen lastig, maar konden een enerverende dag rijden niet verstoren.
In het water gevallen… of toch niet?
Europapark is het grootste pretpark van Duitsland en heeft daarnaast ook een waterpark / zwemparadijs in Rulantica. Gezien het druilerige weer besloten we daar onze eerste middag door te brengen. Geweldige baden en glijbanen, waar zeker ook genoeg te doen is met kleine kinderen. Houd er echter wel rekening mee dat druk betekent dat het daar ook echt heel druk is. Na een prima nacht in het Colosseo hotel, helemaal in Romeinse sferen, was het tijd voor het park: onze laatste dag uit van de vakantie! Totdat deze letterlijk in het water viel. De regen en donderstormen die we op de terugweg al tegen kwamen waren inmiddels hier en ondanks dat we met poncho’s gewapend waren durfden we het niet aan. Het was simpelweg te nat en de kans dat de kinderen dit na een half uur zat zouden zijn te groot. Gelukkig konden we onze duurbetaalde tickets terugkrijgen en besloten we eerder terug te gaan naar Nederland. Maar, mijn vrouw en ik hadden een snood plan: Wat als het zou lukken om voor 18:00 in Brabant te zijn? Europapark mag dan wel de grootste zijn, maar er niets beter dan de Efteling en laat deze nu avond kaarten verkopen in de zomer. Voor een verminderde entreeprijs heb je toegang van 17:00 tot 22:00 en dankzij Volvo zouden we dit halen! De route reed soepel en snel, met weinig verkeer en bijzonderheden. Nadat de kleine dames teleurgesteld waren konden ze toch nog genieten van hun dag pretpark en dat in de volle zon! Na de lichtshow bij de fonteinen was het tijd om terug te keren naar Friesland. De kids sliepen comfortabel achterin en wij praatte na over onze reis en vooral hoe comfortabel dit hele avontuur geweest is. De Volvo XC90 is een fantastische familieauto, vooral voor iemand met een groter gezin en de vele spullen die daar automatisch bijkomen.
Sander Noordijk
