De PlayStation 4 gaat een spannend jaar tegemoet als het gaat om exclusieve titels. Zo komt voor het eind van het jaar nog een gloednieuwe Spider-Man-game, maar eerst staat nog de langverwachte nieuwe God of War voor de deur. Wij zijn onlangs uitgenodigd om de eerste paar uur van deze game te spelen.
Na het teleurstellende Ascension was het duidelijk dat de ontwikkelaar iets nieuws moest gaan proberen met de God of War-franchise. Het resultaat werd in 2016 aangekondigd en ik moet eerlijk zeggen dat ik sinds de aankondiging sceptisch was. De overstap van de Griekse mythologie naar de Noorse was ik zonder twijfel direct fan van, maar de gameplay en hoofdpersonage Kratos leken drastisch te zijn veranderd. In de trailers zagen we niet de snellere hack- en slash-actie met een agressief schreeuwende Spartaan, maar een tragere action adventure game waarin een gepensioneerde oudere Kratos samen met zijn zoon(!) op pad gaat.
Filmisch
Maar is het ook allemaal zo veranderd en is dit erg? Mijn huidige antwoord na een paar uur gespeeld te hebben: nee. Met name het cameraperspectief staat nu dichter op Kratos waardoor het meer filmisch aanvoelt. De algehele vibe schreeuwt nog altijd God of War. Kratos mag dan wel minder brullen over Goden waar hij wraak op wil nemen, maar in het verhaal wordt al snel duidelijk gemaakt dat hij hier zo zijn redenen voor heeft. Bovendien is hij nog altijd niet vies van wat grof geweld als dit nodig is. Want dat brute geweld is gelukkig nog altijd aanwezig.
In de voorgaande games hield ik ervan om mijn vijanden door middel van combo’s hoog te houden met kettingzwaarden en dit was iets wat ik in de verschillende trailers nog niet voorbij had zien komen. Alsof de game wist wat mijn gedachtegang was, vloog de eerste vijand na mijn eerste aanvallen al door de lucht en bleef deze daar door mijn slagen nog even hangen. Erg bevredigend. Nog één van mijn zorgen zat in de vorm van Atreus, de zoon van Kratos. Waar ik bang was dat ik telkens voor hem moest oppassen, kwam hij juist erg van pas tijdens de gevechten, maar ook tijdens de verschillende puzzels. Ook de interactie norse vader/leergierige zoon tussen de twee is erg aangenaam en wist mij al snel geïnteresseerd te krijgen in hoe dit verder zal gaan.
De grootste verandering in de combat komt toch wel door de kettingzwaarden van Kratos, deze ontbreken en zijn vervangen door een wapen waar ik veel enthousiaster over ben geworden tijdens het spelen: een bijl die weggegooid kan worden, om vervolgens teruggeroepen te worden. Denk aan Thor met zijn hamer maar dan scherp en je hebt er een goed idee bij. Net als Atreus werd de bijl al tijdens de speelsessie meerdere keren op innovatieve manieren gebruikt voor puzzels.
Upgrade
Daarnaast hebben nu zowel Kratos als zijn zoon een eigen Skill tree die geüpgraded kan worden en kunnen ze nieuwe items equippen die vervolgens invloed hebben op verschillende stats zoals hoeveel damage ze kunnen ontvangen, maar ook uitdelen. Kratos’ wapens konden voorheen al sterker gemaakt worden, maar de nieuwe God of War neemt het naar het volgende niveau met het op het eerst oog uitgebreid lijkende systeem.
Waar ik na mijn speelsessie nog wel mijn vragen bij heb zijn de vijanden. Ik hoop persoonlijk dat er nog iets meer variatie in komt naarmate de game vordert. Ik moest nu al verschillende tactieken hanteren op vijanden met één bepaalde kleur, maar het waren voor mijn gevoel steeds dezelfde poppetjes.
De toegevoegde elementen laten de game meer aanvoelen als een volwassen action adventure God of War, dan de voorgaande hack and slash variant. Mogelijk dat dit voor de oude rotten, die op zoek zijn naar een dergelijke game zal steken, maar het gebrek aan de 4 in de titel is na mijn speelsessie volledig te begrijpen. Dit is de volwassen evolutie van wat God of War (en blijkbaar ik ook) nodig had in 2018 en ik kan dan ook niet wachten om met de volledige game verder te gaan.
God of War komt op 20 april exclusief uit voor de PlayStation 4
Marc de Haas
