Kunstenaar Kehinde Wiley is bekend om zijn prachtige portretten van gewone zwarte Amerikanen (met Barack Obama als uitzondering). Voor een expositie in het Saint Louis Art Museum maakte hij een serie nieuwe portretten.
Deze 11 schilderijen baseerde hij op bestaande werken uit de collectie van het museum. Hij nam de titel van dat bestaande schilderij en zocht daar een nieuw persoon bij. Hiervoor ging hij in gesprek met mensen in het arme noorden van de stad Saint Louis en het nabijgelegen Ferguson. Die laatste stad was negatief in het nieuws vanwege het doodschieten van de ongewapende Michael Brown door een politieagent.
Tijd
Voor Kehinde Wiley was het belangrijk om te laten zien dat de zwarte inwoners van de twee eerder genoemde gebieden meer zijn dan de stereotypen die helaas regelmatig boven komen drijven. Door een portret te maken van een aantal van deze mensen moest de kunstenaar de tijd nemen om echt te ontdekken wie ze zijn. Dat begint bij uiterlijke kenmerken als een felgekleurde nagellak of een opvallende jeans, maar uiteindelijk komen ook andere eigenschappen tevoorschijn.
Staatsieportret
Vol trots toont Wiley deze jonge zwarte Amerikanen op de manier waarop vroeger staatsieportretten werden gemaakt van rijke (blanke) Europeanen. Kehinde Wiley zet ze op hetzelfde voetstuk als de oude adel en hoogwaardigheidsbekleders. Niet alleen door ze zo af te beelden, maar ook door de schilderijen vervolgens in een museum te hangen. Een plek waar ook die oude Europeanen hangen, zoals de oud-burgemeester van Amsterdam Jacob Dircksz de Graeff, waarnaar één van de werken is vernoemd.
Met het slopen van grenzen tussen zwart en blank, arm en rijk en toen en nu hoopt Kehinde Wiley dat de kunstwereld anders gaat kijken naar dit soort zaken. Of beter: dit soort zaken minder belangrijk vinden bij het samenstellen van een collectie of expositie.
