Er zijn momenteel heel veel nieuwe brouwerijen die allemaal proberen spannende biertjes te maken. In dat enorme aanbod vielen mij de bieren van Lowlander Beer uit Amsterdam direct op.
Wat zij doen is net even anders dan de meeste bierbrouwers. Lowlander Beer is daarom zeer smaakvol en zit vol met Nederlandse historie. Het grote verschil zit in de planten en kruiden die ze gebruiken in het bier. Iets wat heel vroeger best normaal was, maar de laatste eeuw in vergetelheid in geraakt. ‘Chief Botanical Officer’ Frederik Kampman werkte jarenlang met gin en jenever en nam die kennis mee naar de nobele kunst van het bierbrouwen. Sinds het begin van dit jaar is Lowlander Beer actief bezig en hebben ze drie biertjes op de markt gebracht. Deze hebben allemaal unieke ingrediënten en een mooi verhaal.
Lowlander White Ale
Dit is de Lowlander-variant op het klassieke witbier, De Curaçaoschil, kamille en vlierbloesem maken er echt iets anders van. Vooral de kamille vind ik een erg geslaagde keuze in het bier. Het etiket van de fles met daarop een ijsbeer is een eerbetoon aan ontdekkingsreiziger Willem Barentz die in de ijskoude winter op Nova Zembla zijn bier ontdooid hield door een vuurtje onder het vat te laten branden.
Lowlander I.P.A.
De afkorting IPA staat normaal voor Indian Pale Ale. Bij deze versie is Indonesian Pale Ale beter van toepassing. De meeste IPA’s vallen op door de sterke aanwezigheid van hop dat voor een bittere smaak zorgt. Ook in deze versie zitten de varianten Cascade, Simcoe en Citra, maar ze krijgen gezelschap van koriander en witte thee. Het gevolg is dat het bier absoluut niet bitter is, maar dat de smaken juist heel mooi in balans zijn. Deze is (zonder iets af te doen aan de andere twee) mijn favoriete biertje van Lowlander. De aap op het etiket verwijst naar de exotische dieren die zeelui meenamen en soms gebruiken om hun (drank)rekening mee te betalen.
Lowlander Poorter
Mout speelt een belangrijke rol bij het brouwen van een porter. In deze versie van Lowlander zitten maar liefst 5 verschillende soorten. Ze krijgen gezelschap van ‘botanicals’ als zoethout en vanille. Het resultaat laat zich raden. Het bier heeft een subtiele smaak die doet denken aan een zoet dropje. Deze smaak is heel mooi gecombineerd met de moutsmaak. Ook hier hebben de brouwers van Lowlander weer een geweldige balans gevonden. Op het etiket geen dier dit keer, maar een porter (een arbeider die zware last droeg in onder andere de haven). De dubbele O in de naam is een mooie verwijzing naar het gerucht dat deze biersoort niet in Engeland, maar in Nederland is ontstaan.
