Recensie: Blood Red Shoes – In Time To Voices

blood red shoes in time to voices artwork

Drummer Steve Ansell en gitariste Laura-Mary Carter zijn sinds eind 2004 een muzikaal paar dat met z’n tweeën heerlijke herrie maakt.

Hun eerste album ‘Box of Secrets’ uit 2008 en het vervolg ‘Fire Like This’ kenmerken zich door dezelfde stijl: compromisloze, harde, post-punk rock waarmee zij talloze podia in vuur en vlam hebben gezet. Voor ‘In Time To Voices’ heeft het duo uit Brighton gekozen voor een andere aanpak. Je kan het evolutie noemen, sommigen noemen het volwassenheid. Ik noem het Blood Red Shoes 2.0.

Rijper

Voor dit album is weer gekozen voor een samenwerking met Mike Crossey, die ook hun vorige albums mede heeft geproduceerd. Het album duurt slechts 39 minuten, maar zit vol verrassingen. Het begint al met de openingstrack. Zijn dit wel Blood Red Shoes? Waar blijven de moshpitmomenten? Nee, gepolijste gitaarriffs en stemmen die een stuk rijper zijn dan een paar jaar geleden. Als je wilt springen krijg je op dit album slechts achtentachtig seconden de tijd voor. Zo lang duurt ‘Je Me Perds’. Veruit de grootste verrassing op deze plaat. Overstemde gitaren en vocalen, heerlijk losgaan is dan ook het devies. Vooral omdat je daarvoor bijna in slaap wordt gesust door ‘Night Light’, een nummer met de sfeer van een western die ook door The Kills gemaakt had kunnen zijn.

Groove

Cold’ is de eerste single die officieel is uitgebracht en heeft een vertrouwd stevig geluid. Alleen de groove is anders, bijna hiphopachtig. Het klinkt een beetje gek, maar het BPM van dit nummer is ter vergelijken met ‘Dirt Off Your Shoulder’ van Jay-Z. Probeer het maar eens uit. De video van het nummer staat onder deze recensie. Naarmate het album vordert raak je steeds meer onder de indruk van de ontwikkeling die Blood Red Shoes heeft doorgemaakt. Sfeervolle, bijna euforische plaatjes als ‘Stop Kicking’ en ‘7 Years’ zorgen ervoor dat je zin krijgt in het festivalseizoen dat alweer voor de deur staat.

Blood Red Shoes heeft al een goede live reputatie en ik ben zeer benieuwd hoe deze nummers live gaan klinken. De komende maanden zijn Laura-Mary en Steve maar liefst vier keer te bewonderen op de Nederlandse podia. De show van vrijdag 13 april in de Melkweg is al uitverkocht, maar je kan ook nog naar Groningen (Vera) of Dordrecht (Bibelot) waar zij op vrijdag 20 en zaterdag 21 april gaan optreden. Wie weet is het voorlopig de laatste keer dat je ze kan bewonderen in het clubcircuit. 2012 zal het jaar worden van de mainstream doorbraak van de Brightonaren worden, let maar op.

Recensie: Mo Banadji