Nadat haar man om het leven komt bij een eenzijdig vrachtwagenongeluk, ontdekt Nina een even bizar als vernederend geheim wat haar rouwproces volledig in de war schopt.
Naast haar eigen gezinnetje, blijkt manlief in België nog een gezin te hebben gesticht, compleet met kinderen en hond. Nina raakt letterlijk te weg kwijt en zwerft langs truckstops en wegrestaurants waar zingen haar enige uitlaatklep is. Zelfs in een nieuwe relatie weet ze zich niet over haar verlies en de schok van het verraad heen te zetten, wat haar op een nieuwe tegenslag komt te staan.
Zurich is na Hemel en de documentaire Nieuwe Tieten de derde film van regisseur Sacha Polak. De hoofdrol wordt vertolkt door zangeres Wende Snijders, die in ‘Zurich’ haar filmdebuut maakt. Waar het gegeven ‘ zangeres-gaat-acteren’ in veel gevallen alarmbellen doen afgaan, is de stap naar het medium film in het geval van Wende niet zo vreemd. Tijdens haar liveoptredens combineert ze zang en dans al met een flinke dosis acteren, wat haar shows een extra dimensie geeft. Een acteerdebuut is ‘Zurich’ dan ook zeker niet, eerder een verkennend uitstapje naar een nieuw podium.
Wende weet de complexe Nina, die geen raad weet met alle tegenstrijdige emoties die door haar lijf gieren, treffend neer te zetten. Alleen al uit haar mimiek is de hopeloosheid af te leiden, die tot een aantal dramatische keuzes leidt. De grootste hamerslag zit halverwege het verhaal, wanneer Nina het heft in eigen hand neemt en haar eigen verlies alleen nog maar groter maakt. Door de niet-chronologische opbouw zit dit moment tegen het einde van de film, waarmee veel van het voorgaande alsnog verklaard wordt. Nina blijkt ondanks alles toch nog in staat rationele beslissingen te nemen, hoe hard en ingrijpend deze ook zijn.
Regie: Sacha Polak, Scenario: Helena van der Meilen. Producent: Marleen Slot
Hoofdrollen: Wende Snijders, Sascha Alexander Gersak, Barry Atsma
Release: 19 februari 2015
Recensie: Frank Veldkamp